Vakantie Engeland

Gisteren zijn we teruggekomen van onze vakantie in Engeland. De week is alweer voorbij. En aangezien ik nu nog aan het balen ben dat de vakantie er weer op zit schrijf ik, tijdens het wassen, gelijk dit bericht.

Bishop Auckland

Anders dan anders.. dit is wat ons is opgevallen tijdens onze vakantie in Engeland. Allereerst ging het thuis al over de naam. Engeland, Groot-Brittanië en/ of Verenigd Koninkrijk. Google is our best friend. Dus we lieten zien welk deel Engeland is. Dat Engeland samen met Wales en Schotland behoort tot Groot Brittanië. En dan Groot- Brittanië samen met Noord Ierland behoort tot het Verenigd Koninkrijk. The United Kingdom

Het reizen

  • Sinds de Brexit heb je een paspoort nodig. En deze wordt zeker gecontroleerd voor de overtocht met de veerboot. Erg belangrijk dus als je op vakantie naar Engeland gaat.
  • De reis met de veerpont van Calais (of Duinkerken) naar Dover is vele malen goedkoper dan de reis met de boot vanuit Nederland. Daarom kozen we dus voor een iets langere route. Eerst reden we van Oisterwijk naar Calais.  Vanaf de haven in Dover gingen we naar de buurt van Whitstable voor twee nachten. We maakten een uitstapje naar Canterbury.  En vanuit het zuidoosten reden we naar Bishop Auckland. Een rit van ongeveer 5,5 uur. Na vier dagen reden we weer bijna 5 uren terug in de richting van Dover. En na een nachtje in een hotel gingen we terug naar Nederland.
  • Links rijden went snel. De eerste meters waren lastig, extra goed opletten bij rotondes en invoegen, maar dit ging prima. 
    Ook ik reed een stukje. Deze foto maakten we toen we weer veilig op de parkeerplaats waren 🙂

    Wat de kinderen heel gek vonden was dat zelfs de roltrappen aan de ‘verkeerde’ kant omhoog en omlaag gingen.  En rechts, links, rechts kijken bij het oversteken was nog geen gewoonte.

  • Ook met een reistabletje op kun je misselijk worden op de pont. Buiten zitten was behoorlijk winderig, maar hielp wel.  Terugreis verbleven we dus bijna 1,5 uur op het dek. En eigenlijk nog langer, want de vertrektijd bleek toch niet de daadwerkelijke tijd van vertrek. We keken een half uur toe hoe alle auto’s die veel later kwamen toch nog op de ‘Pride of Canterbury’ mochten.
    Op de heenreis regende het.

    Zeeziek
  • De paar fietsers die we zagen waren mannen, we hebben helemaal geen vrouwelijke fietsers gezien. Het leek ons ook niet veilig om te fietsen. Tenzij je met een mountainbike de bossen in gaat. Een fietshelm is verplicht voor kinderen tot en met 12 jaar, maar iedereen fietst met helm.
  • De nummerborden achter zijn geel en voor wit. En dan staat er bij de één alleen de vlag van Engeland op de auto en bij de ander staat GB of UK naast op de kentekenplaat naast het nummerbord.
  • We hebben zoveel rotondes gezien. In allerlei soorten en maten. ‘Gewone’ kruispunten zoals in Nederland zagen we maar nauwelijks. Rotondes in overvloed. Soms was het niet helemaal duidelijk dat het een rotonde was, dan lag er een klein gekleurd rondje in het midden waar je omheen zou moeten rijden.
  • Onderweg richting Midden- en Noord Engeland kwamen we op een druk punt langs London. Hier stond aangegeven Dart Charge Pay online. Het was ons niet helemaal duidelijk hoe wat waar? Wij vroegen het aan onze vrienden en zij gaven de link naar de site. Het bleek dat we inderdaad tol moesten betalen. 5 Pond voor de heen en terugweg. Betalen kon tot middernacht de volgende dag. Vooruit betalen was ook mogelijk, dus dit deden we alvast voor de terugreis. Let dus goed op als je in Engeland rijdt. Het zou jammer zijn dat je een boete moet betalen.

De accommodaties

  • We verbleven twee nachten in een hele nette stacaravan op een park aan de kust. We boekten via booking.com een stacaravan en hadden vooraf geen idee dat we op een park zaten. Op Seaview Holiday Park stonden meerdere stacaravans van verschillende eigenaren. Naast de receptie zat zelfs een verkoop kantoor.

    Even een rustmoment in de caravan.
  • We kwamen een uurtje te vroeg aan, dus lunchten in het restaurant. Vanwege leveringsproblemen was er maar weinig keus, maar het smaakte prima.
  • Op het park waren ook pods te huur.  Deze zagen er heel mooi uit van buiten. Maar ook wel wat klein.
  • De kinderen speelden in de gamehall. Totdat het geld op was, de wisselautomaat het niet meer deed en er in de kassa ook geen ponden meer waren om te wisselen. Ze bezochten de speeltuin en we maakten een wandeling langs de kust. Het buiten zwembad lieten we links liggen, daarvoor mocht de temperatuur eerst wat meer oplopen.
  • Via booking.com reserveerden we ook the Etherley in Bishop Auckland. Een knus huis, vlakbij onze vrienden. Met wel 9 fijne slaapplaatsen, dus ideaal voor een logeerpartijtje. We misten een vaatwasser, maar hadden wel een wasmachine. Het huis beschikt over twee badkamers, wel beide boven. Op een paar minuten lopen was een speelpark met groot veld, skatebaan, houten klimtoestel voor de grotere kinderen en een afgeschermde speeltuin voor kleine kinderen.
  • Voor de laatste nacht reserveerden we een familiekamer in Inn on the Lake, gelegen aan de snelweg met uitzicht op het meer. Een wat oud uitziend hotel, maar wel met alle voorzieningen die we nodig hadden.

De steden

  • Canterbury is een stad met veel geschiedenis. Jaren geleden ben ik hier met school geweest. Ik kon me de stadspoort nog goed herinneren, maar dat was ook alles. Wij zijn even bij het toeristeninformatiepunt geweest. Het museum was dicht, maar dat vonden wij eigenlijk niet zo erg. De kinderen hadden geen behoefte om de mooie gebouwen te bekijken en ook de Canterbury Tales kennen ze niet. We gingen wat winkeltjes in, dronken een theetje en aten bij de KFC. De muur om de stad vonden de kinderen nog wel interessant, maar het regende flink en ze hadden geen zin om in de regen te wandelen.
  • Overal zagen we vape shops. Zijn die in Nederland ook zoveel in de grote steden? Ik heb het nog niet gezien, maar kom ook niet zo vaak in de stad.
  • In Darlington gingen we naar een shopping Centre tijdens een regenachtige dag. Hier was een klein indoor winkelcentrum. De meiden kochten hier beide een stuk zeep bij een winkel vol met zeep en bruisballen. Dat was moeilijk kiezen. Toen we buitenkwamen was het droog en zagen we een paar kleine kermisattracties. Het bleek echt iets voor de locals te zijn, een summer event. Wij namen ook een kijkje. Er lag zand waar kinderen zandkastelen bouwden met de ouders er naast op strandstoelen. Op een klein podium was een beer aan het dansen. En de kinderen mochten diverse dingen knutselen. De meiden maakten een button en kregen een glittertattoo. Gratis. Er hing een gezellige sfeer, maar de regen was wel een beetje jammer.

    Knutselen

De omgeving

  • Al vanaf de zee zie je de White Cliffs of Dover. We zagen al verschillende kleuren rotsen tijdens eerdere vakanties, maar zo wit hadden we ze nog niet gezien. De aankomst in Engeland is dus gelijk heel positief.

    White cliffs in Dover
  • Engeland is veel heuvelachtiger als dat we dachten. Je kijkt geregeld uit over geel/groene vlaktes en bossen. Tijdens het wandelen voel je goed dat Engeland veel minder vlak is dan ik vooraf dacht.

    Vanuit een rijdende auto fotograferen lukt niet altijd even goed.
  • Aan de kust bij Whitstable liggen vele stenen en schelpen. De mooie grote witte schelpen bleken van oesters te zijn.
  • In de dorpjes en steden zagen we op vele plekke parkjes en speeltuinen. We hoorden dat deze niet allemaal even goed worden onderhouden, maar aangezien er verschillende zijn kun je altijd kiezen voor een andere speelplek.
  • Castles… everywhere. Bij het ene bord richting een kasteel zie vaak ook al het bord voor de volgende staan.
  • Her en der stond nog een rode telefooncel. De kinderen kenden dit alleen van films.
  • De echte schoonheid van de natuur zag ik pas de laatste dagen. Het was zonnig en we reden op rustige weggetjes over de heuvels. Ik denk dat we nog niet eens de mooiste stukken gezien hebben.

De mensen

  • ‘Polite’ is het goede woord. De mensen die wij spraken waren erg beleefd en konden het waarderen dat ook de kinderen zelf Engels probeerden te praten.
  • Op een enkeling na, die waarschijnlijk een rotdag had, was iedereen heel vriendelijk.
  • De meiden zagen hun vriendinnen weer. Het klikte heel goed. Zo leuk om te zien dat ze nog steeds dikke vriendinnen zijn ondanks dat ze elkaar dus maar weinig zien. Tijdens het logeerpartijtje de laatste nacht bleven ze maar giechelen. Heel gezellig. Ze begrepen elkaar niet altijd, maar daarvoor hadden ze naast hun handen en voeten ook nog google translate.
  • We kregen de beste tips om te doen van onze vrienden. Anders waren we vast en zeker naar een ander kasteel gereden, omdat deze dichterbij was, maar waar dus voor de kinderen niks te doen was.
  • De kinderen gaven aan dat ze de vakantie heel leuk hadden gevonden, vooral de dingen die we samen als gezin en samen met vrienden hadden gedaan. Eigenlijk heb je ook niet veel meer nodig. Met leuke mensen om je heen is het al snel goed.

Het weer

  • We waren voorbereid op typisch Engels weer, maar ik geloof dat er meer regen in Nederland is gevallen dan toen wij in Engeland waren. Het was 18 tot 22 graden, we hebben 1 echte regendag dag gehad, maar verder zagen we het zonnetje toch regelmatig.
  • De koude harde wind maakte het wat frisser, maar zodra die ging liggen kon er weer een jasje uit.
  • Laagjes kleding was hier dus nodig.
  • De zonnebrandcrème gebruikten we niet. En de zonnehoedjes en petten waren ook overbodig.

Eten en drinken

  • Chips is friet, Fries ook en Crips is chips. Verwarrend toch?
  • De kinderen vroegen of we gewoon gezond voor ze wilden koken. De aardappels, broccoli en worst gingen er goed in.
  • De laatste nacht sliepen we in een hotel, hier mochten we het ontbijt kiezen. Eindelijk een real English Breakfast. Lekker voor een keer, maar die bonen hoef ik toch echt niet elke ochtend.
  • Engeland is het land van Teatime. Ik dronk er wel thee, maar zonder de melk hoor. Dat gaat er bij mij echt niet in. En zodra ik kon haalde ik het theezakje er uit. Geen English tea, maar Tea in England op Nederlandse wijze.
  • De kinderen zijn ineens gek op biefstuk. We aten bij Miller&Carter in Herne Bay en dat beviel goed. Wat ze vooral leuk vonden was dat we aan de goede tafel zaten om mee te kijken op de computer van de bediening. Zo wisten ze precies wat er al wel en niet klaar was. Wij vonden het niet zo interessant, maar het bleek een prima tijdverdrijf tot het eten klaar was.

Activiteiten en meer

  • Het viel ons op, als gezin van vijf, dat de familieprijzen ook waren voor 2 volwassenen met 1 kind/ 2 volwassenen met 2 kinderen en 2 volwassenen met 3 kinderen. Heel fijn.
  • We gingen naar Raby Castle, Deer Park en The Plotters’ Forest. Eerst bekeken we het kasteel, daar probeerden we de speurtocht in het Engels te maken. Alles goed :). Daarna aten we onze eigen broodjes bij de picknicktafels. En toen mochten we twee uur in het Plotters’ Forest. Kleiner dan we verwachten, maar de kinderen gingen toch een paar keer over het parcours. Eerst deden wij zelf mee, maar het was toch best lastig als je groter bent.Dus wij dronken een drankje op het terrasje terwijl we moesten timen hoe lang de kinderen er over deden om boven te komen. Overal zit een uitdaging in. Ook hier deden ze een kleine speurtocht, er ontbraken her en der wat letters, maar ze vermaakten zich prima.
    Hierna liepen we nog een rondje van 1,5 mijl door het hertenpark. Hier zagen we al snel grote geweien boven het hoge gras. De meiden hadden meer aandacht voor de speurtocht en de oudste was druk bezig met het ontwijken van de poep die in het gras lag. Alex maakte nog wat foto’s van het kasteel en ik was allang blij dat iedereen mee wilde wandelen.

    Raby Castle
  • Hamsterley Forest. Een bos waar je ook kon klimmen. We hadden lekker uitgeslapen, vierden de verjaardag van onze jongste met taart en wilden toen nog wat gaan doen. We kozen voor het bos. Wel de korte route, van 1,8 mijl. De Gruffalo en Zog trail. De kinderen vonden het vooral leuk om de klimparcours te doen. We liepen de Riverside walk, altijd mooi zo’n stromend riviertje door het bos. Als het echt warm is kun je lekker in het water spelen. Wij kozen ervoor om af te koelen met een ijsje.
  • Crazy Golf. Voor de verjaardag van de jongste gingen we ’s avonds met onze vrienden naar een Leisure Park voor een potje Glow in the Dark midgetgolf met hindernissen. Je kon elkaar op sommige punten saboteren en soms was het ook een kwestie van geluk hebben doordat je het aantal punten kreeg van het vakje waar je balletje in terecht kwam.

Engeland heeft ons verrast. Voor een zonvakantie moet je er niet naar toe gaan. Maar wil je iets anders dan anders…. de taal is een groot voordeel en de omgeving verrassend.

En ga je toch voor een grotere en langere (en duurdere) vakantie dan  kun je altijd nog kijken naar onze reis van vorig jaar. Hier zie je deel 1, 2, 3, en 4.

Met de kinderen rondreizen? JA

Ik antwoord volmondig ja op deze vraag. Natuurlijk zullen de kinderen niet alles onthouden en als ze 50 zijn kunnen ze vast niet meer vertellen wat ze allemaal hebben gedaan.  Maar bijna 9 maanden later hebben we het nog zeker wekelijks over de lange vakantie in Amerika. En de kinderen hebben heel veel geleerd. Hierbij een opsomming van een paar dingen die ze geleerd hebben. Of in ieder geval 1 van de drie.

  • Ze kunnen met z’n drieën vier weken op elkaars lip zitten zonder ruzie te maken. Ze zullen het vast niet allemaal toegeven, maar stiekem kun je het best leuk hebben als broer en zus zijnde 🙂
  • We weten nu wat een jetlag is en hoe je je dan kunt voelen. En ook dat dit bij iedereen anders is.
  • Amerika bestaat uit verschillende Staten en in twee reizen zijn wij al in California, Utah, Nevada, Arizona, Wyoming, Idaho, Penssylvania en New York geweest.
  • We reden door verschillende tijdszones. Dan moesten we opnieuw het tijdsverschil met Nederland uitrekenen.
  • Alcatraz Island was vroeger een gevangenis. Tot 1963. Ontsnappen was bijna onmogelijk. Sommige gevangenen moesten in de isoleercel, daar was het heel donker. De gevangen moesten allemaal naast elkaar douchen, je had geen privacy. Je kon wel honkbal spelen op de buitenplaats.
  • De Walmart is zo groot. Ze verkopen bijna alles en verkopen zelfs wapens. Gelukkig kan dat in Nederland niet.
  • Doorzettingsvermogen om toch de berg op te lopen. En anderen (zusjes of mama 🙂 ) te motiveren om ook de top te bereiken.
  • Je bent in de bergen eerder buiten adem tijdens het wandelen, omdat er op hoogte minder zuurstof in de lucht zit.
  • Het water hoog in de bergen is koud.
  • Het weer is zo afwisselend.
  • Sequoia’s zijn hele hoge en dikke bomen die echt honderden jaren oud worden en vaak zelfs een bosbrand overleven.
  • Er rijden heel veel grote campers rond. De campings zijn ook heel anders dan dat wij gewend zijn. KOA campings hebben vaak wel leuke dingen om te doen, maar in de natuurparken hadden we alleen een stukje verharde grond met daarnaast vaak een vuurplek en picknicktafel.
  • De film Cars is gebaseerd op dorpjes en steden langs de Route 66, maar Radiator Springs bestaat niet echt. Er zijn wel veel plaatsen met het woord Springs in de naam.
  • Route 66 is een hele hobbelige weg en niet prettig rijden met een camper.
  • Yellowstone zit vol met geisers en moddervulkanen. Het water borrelt op veel plaatsen en dan ineens spuit dit omhoog. Old Faithful is de bekendste geiser en van deze kunnen ze de tijd van uitspatten zelfs redelijk inschatten. Je voelt de warmte als je er dichtbij staat.
  • Insecten zijn zo niet eng, maar let wel op met bijvoorbeeld de black widow, dat betekent zwarte weduwe.
  • Engels verstaan en lezen is wat makkelijker dan terugpraten.
  • Geld omrekenen hoefde bijna niet, want de dollar was ongeveer evenveel waard dan de euro.
  • Ze meten de temperatuur in graden Fahrenheit. In Nederland doen we dat in graden Celcius.
  • En afstanden gaan in mijlen in plaats van in kilometers. 1 mijl is ongeveer 1,6 kilometer. Dus als je wilt weten hoe ver je nog moet rijden moet je het aantal mijlen x 1,6 doen. En dan valt het vaak tegen hoe ver het nog is.
  • Als je echte vrienden bent maakt het niet uit waar je woont en hoe vaak je elkaar ziet. Als je elkaar ziet dan is het een feestje.
  • In Cody draait alles om de rodeo.
  • In de natuurparken zijn veel rangers. Met een hoedje op. Bij de ingang krijg je vaak een krant of folder met informatie, ze zijn in het bezoekerscentrum en lopen of rijden rond in de parken. Maar soms kun je ook naar een activiteit. In Zion hebben ze ons verteld welke dieren er allemaal leven.
  • In Las Vegas zijn zoveel gokautomaten dat het niet gek is dat veel mensen verslaafd raken aan het gokken.
  • Het eten van de Mac Donalds en Burger King smaakt anders dan in Nederland.
  • Volwassenen doen soms heel gevaarlijk voor het maken van een mooie foto. We zagen mensen op het puntje van een rots bij de Grand Canyon, bij de Horseshoe Bend en bij Bryce Canyon.
  • De meiden hielpen mee als stewardess. Dat was leuk.

Wij hebben natuurlijk ook van alles geleerd, maar het belangrijkste vonden we het samen zijn. Samen de wereld ontdekken.

 

Reisverslag deel 4. Camperreis van Yellowstone tot Las Vegas.

Het heeft even geduurd voordat dit verslag er was. Ik ben mijn reisdagboek bijna 3 maanden kwijt geweest, omdat deze meegenomen was naar de opslag van al onze spullen. Lang verhaal. Te lang voor dit bericht. Maar goed, hier is dan deel vier van het reisverslag. Camperreis van Yellowstone tot Las Vegas.

Camperreis van Yellowstone tot Las Vegas

In het vorige deel namen we afscheid van onze vrienden in Cody. Daarvoor reden we de hitte tegemoet en in deel 1 maakten we kennis met het wisselvallige weer in San Francisco. In dit vierde en laatste deel van het reisverslag van onze Camperreis gaan we naar Yellowstone, Salt Lake City en eindigen we in Las Vegas! 

 18-08-2022 Water spuwen

We reden naar Yellowstone. Eerst kwamen we langs Fishing Bridge.  We liepen vanaf een parkeerplaats een stuk naar de brug en eigenlijk viel dit een beetje tegen. We vonden de uitzichten hier een beetje tegenvallen. Bij de souvenirs shop kocht Alex een pet en F een kettinkje met een beer. Er waren verschillende kettinkjes met dieren en allen met een eigen betekenis. Deze beer zou (volgens mij) staan voor het overleven in de natuur, het vertrouwen op jezelf. Je bent sterker dan je denkt.

Back to Basic

Op naar Bridge Bay campground.  We vroegen om een ander plekje, want de slide out hing zo ongeveer op de weg. Geen probleem.  We hadden hier geen water en stroom, dus we waren snel gesetteld. Wat we opvallend vonden, omdat we het niet meer gewend zijn, was dat er ook hier geen bereik was met de mobiele telefoon. Wat als er iets aan de hand was? Nou dan kon je dus naar de receptie, daar was een noodtelefoon.

Lees verder “Reisverslag deel 4. Camperreis van Yellowstone tot Las Vegas.”

Reisverslag Amerika. Deel 3. Met de camper.

Inmiddels alweer ruim twee weken onderweg. Lees hier het eerste reisverslag en  hier het tweede deel van onze reis met de camper. We vertrekken uit Page en gaan naar Zion en Bryce Canyon, via Heber City/ Grand Teton en Yellowstone naar Cody.

Camperreis

11-08-2022 Op Tarantula jacht in Zion, Utah

Zodra de kinderen wakker waren wilden ze zwemmen. Alex was toen al uren wakker. Hij wilde met de drone vliegen. Zonsopkomst fotograferen. Helaas bleek hij weer net op de aanvliegroute van het vliegveld te staan, dus dat ging niet door. We wisten van te voren dat drones in Nationale Parken verboden waren zonder toestemming, maar dat er zo weinig gevlogen kon worden hadden we niet verwacht.

Reparatie

We deden de was nog even terwijl de kinderen aan het zwemmen waren en toen ik ook nog even een duik in het water nam repareerde Alex de camper. Hij kon het werk toch niet missen. Alle schroefjes die er tijdens de rit uit gerammeld waren werden weer vast gezet. Afwassen ging helaas niet meer, want het gas ging niet aan. ??? Stop kapot en geen nieuwe. Na een telefoontje naar Road Bear moesten we dus toch weer terug naar de Walmart. We kregen deze paar dollar wel netjes vergoed. Daarna de camper in en op naar Zion National Park. Onderweg stopte Alex nog even voor een drone filmpje. Eindelijk een plek waar wel mocht.

Camperreis Camperreis Camperreis Camperreis Camperreis Camperreis Camperreis Camperreis Camperreis

De route was wel heel mooi. De bovenstaande foto’s zijn allemaal tijdens het rijen gemaakt.

Het verkeer werd speciaal voor ons tegengehouden.

En toen we er eigenlijk al klaar mee waren kwamen we aan bij Zion. We moesten 15 dollar betalen, want de camper was te groot om op de normale manier door de tunnel te rijden.

Lees verder “Reisverslag Amerika. Deel 3. Met de camper.”

Reisverslag Amerika. Deel 2. Camperreis.

Met de camper op pad.

In  het reisverslag deel 1 kon je lezen dat we een begonnen met een stedentrip in San Francisco voor we de camper ophaalden. Op 03 augustus haalden we de camper op om echt te gaan reizen. Lees hier het tweede deel van het verslag van onze camperreis.

03-08-2022 Hitte en een speciaal zwembad

Het instellen van de navigatie van de camper lukte niet, we konden de bestemming niet vinden. Maar eigenwijs als we zijn gingen we de Road Bear medewerkers niet vragen om ons te helpen. We hadden ook onze eigen navigatie op de telefoon, dus die hebben we gebruikt. Eerst boodschappen doen, dat nam veel tijd in beslag. Het lijstje had ik vooraf al gemaakt. Bijna 300 dollar armer waren we dan eindelijk op weg naar de eerste camping. Een tussenstop, want in 1x keer naar Yosemite zagen we niet zitten.  Wat een enge weg. Berg op. Berg af. Met de afgrond wel heel dichtbij.  Alex vond dit natuurlijk helemaal niet eng, maar ik vond het niet zo grappig. Dit deed me denken aan vroeger toen mijn vader de berg op reed in Italië en mijn moeder dat heel eng vond. Lijk ik toch meer op mijn moeder dan ik dacht. Sorry mam 🙂

Camperreis
De eerste mijlen met de camper

Helaas werd L onderweg ziek. Kwamen al die plastic zakjes van de Target toch goed van pas.

Camperreis Merced River
De eerste camping
We hadden wel een fijne schaduwplek.

Toen we ergens rond 18.00 uur op de camping aankwamen bleek de balie al gesloten te zijn. Wel hing er een briefje met het nummer waar we heen konden. Gelukkig was dit goed te vinden. Eerst even plassen. Ah nee, helaas, gesloten. Blij dat we een camper hadden. Toen gingen we op zoek naar het zwembad. Dit hadden we snel gevonden. Alleen zwemmen zat er niet in.

Lees verder “Reisverslag Amerika. Deel 2. Camperreis.”

Reisverslag Amerika. Deel 1.

Reisverslag Amerika

Deel 1 van het reisverslag van onze camperreis door Amerika.

‘Bijna. Bijna gaan we. Zal het deze keer echt doorgaan? We hoeven niet meer te testen. Maar wat als we toch nog net vooraf corona krijgen. We moeten nog wel alle vaccinatiegegevens mee nemen. Toch ook maar testen meenemen? Dat is goedkoper dan daar testen.’ Het was weer chaos in mijn hoofd de dagen voor vertrek. Nadat we de vakantie al twee keer verzet hadden vond ik het de laatste dagen voor vertrek ineens wel weer heel erg spannend worden. Maar zoals je kunt lezen komt er een reisverslag van Amerika. We zijn dus gegaan! En het was in 1 woord FANTASTISCH. Omdat we zoveel gezien en gedaan hebben maak ik een verslag per week. Ik had een reisdagboek bij me en zal dat wat ik op vakantie geschreven heb met jullie delen. Na de weekverslagen volgt een bericht met de gehele route, do’s en don’ts en alles wat ik toch nog even wilde delen.

Voorkant Reisdagboek
Deze lag al een jaar te wachten.
Reisdagboek
Pagina 1 uit mijn reisdagboek.

Lees verder “Reisverslag Amerika. Deel 1.”

Trouwen in het buitenland

Of toch in Nederland?

De droom

Als klein meisje zag ik het al voor me. Ik wilde trouwen in het buitenland. Ik stond op het strand van een tropisch eiland met een witte jurk. Zonder hoed of sluier, want dat vond ik verschrikkelijk. Naast mij stond een prachtige man. En vrienden en familie waren er bij. Na een geweldig feest (ja ik wilde wel een feest) genoten wij nog een paar dagen van het eiland voordat we zouden gaan rondreizen. Bruiloft en huwelijksreis in 1… klinkt geweldig toch?

Lees verder “Trouwen in het buitenland”

Spelletjes voor op reis

Of als je in quarantaine zit. Nog op zoek naar inspiratie?

Op vakantie… welke spelletjes nemen we mee? Nachtje weg… welke spelletjes nemen we mee? Langere treinreis… welke spelletjes nemen we mee? Naar een terras met speeltuin… spelletje mee? Kinderspeelparadijs… spelletje mee?

Ik ben gek op spelletjes. Mijn man iets minder. Gelukkig hebben de kinderen de liefde voor spelletjes van mij. En als we met z’n vieren aan tafel zitten dan kan hij toch niet weigeren om gezellig mee te doen? Gelukkig zijn er meer vrienden en familieleden die altijd in zijn voor een dobbel- of kaartspelletje. Grote dozen met grote bordspellen zijn heel leuk, maar natuurlijk helemaal niet handig. Je hebt niet overal plek om het speelbord neer te leggen. En zo’n grote doos is natuurlijk geen probleem als je onbeperkt ruimte hebt, maar dat is bij ons vaak niet het geval. Daarom kiezen we vooraf een paar spelletjes die we meenemen.

Dit heeft echter nog een reden. Het samen kiezen van een spelletje verloopt hier niet altijd even soepel. Discussie alom, wat soms zelf leidt tot ruzie, waardoor er geen spelletje meer gedaan wordt. Dus we nemen een beperkt aantal spelletjes mee zijn. Simpelweg omdat er niet zoveel te kiezen valt. Minder keuze is dan ook vaak minder onenigheid. 

Wij kiezen vaak uit de volgende spelletjes:

  • Vlotte geesten, Tiny Tins. De Tiny Tins zijn ook echt hele kleine blikjes. Er zijn nog meer spelletjes in de Tiny Tins te koop. Niet altijd even handig, maar er is altijd wel ruimte voor. Vlotte geesten is een vrij kort reactie spel. Pak zo snel mogelijk het juiste attribuut. Wel even goed kijken, want staat het er niet op dan pak je juist het attribuut in de kleur die er niet op staat. Ingewikkeld? Nee hoor, even wennen. Inmiddels kan mijn jongste dochter van 6 het al bijna van me winnen. Gelukkig nog niet helemaal 🙂
  • 30 Seconds. Dit zit in een hele grote doos. Wij kiezen er dan voor om alleen de kaartjes mee te nemen en de timer van een telefoon te gebruiken. En thuis gebruiken we gewoon het speelbord van 30 Seconds erbij. Wij hebben ‘every day life’ en die is voor de kinderen ook goed te doen. Ze kennen de meeste woorden die er op staan.
  • Keer op Keer en Keer op Keer 2. Met verschillende scoreblokken. Keer op Keer is eigenlijk een heel simpel dobbelspel waarbij je aan moet kruizen wat je gegooid hebt. Maar wie doet dit zo zodat de rij gesloten wordt en je extra punten krijgt? En gebruik je wel of geen jokers om je spelgenoten voor te zijn? Tactisch inzicht is daarbij handig. Als je daarbij ook nog goed gooit kun je flink punten scoren.
  • L.A.M.A. Leg Alle Minpunten Af Een kaartspel waarbij het doel is om zo min mogelijk punten over te houden. Een kort spel dat snel te begrijpen is. Geen ingewikkelde uitleg. Hier zitten allemaal fiches bij, in de trein bijvoorbeeld niet zo handig, maar ook zonder fiches kun je dit spel doen.
  • Qwixx. Een dobbelspel met vele varianten scoreblokken. Los te verkrijgen. Verzamel punten door kruisjes te zetten in de juiste kleur rij. Welke rij is afhankelijk van de gekleurde dobbelsteen. Quixx is echt een leuk spel om met het hele gezin te doen. Jonge kinderen kunnen eventueel met iemand samen doen.
  • Saboteur. Leg gezamenlijk een route naar de mijnen, op zoek naar het goud. Wie winnen het goud? De goudzoekers of de Saboteurs . Dit spel is vanaf drie spelers, maar ik vind het zelf spannender met meerdere spelers. Dan is het lastiger om te ontdekken wie de boel saboteert. Saboteur het duel is voor twee spelers, dit werkt weer heel anders, wel blijft het doel om goud te vinden. Ik mis hierbij het spelelement om de saboteur te ontmaskeren. De uitbreiding met extra rollen ken ik nog niet.
  • Beverbende. Een spel waarbij een goed geheugen goed van pas komt. Je mag maar twee van de vier kaarten waar je mee start bekijken. Je moet om de beurt een kaart pakken om die actie uit te voeren. Ruilen met tegenstander kan goed uitkomen als je een slechte kaart hebt. Maar kan ook helemaal verkeerd uitpakken. De kinderen winnen dit spel vaak bij ons. Geluk of wijsheid?
  • Samoa. Dit spel kregen we van Sinterklaas. De meiden vinden dit echt een heel leuk spel. Officieel is het vanaf 10 jaar. Ik weet nog niet zo goed wat ik van dit spel vind. Heb misschien de juiste tactiek nog niet gevonden. Op het eiland Samoa is het feest, daarom worden maskers versierd met veren. Als je een kaart met veren trekt leg je die bij het masker. Maar als de ander jou weet te ontmaskeren (weet welk masker van jou is) krijg je geen punten. Daarbij kun je ook nog zorgen voor minpunten als de weerselementen een rol spelen.
  • Good old Yahtzee . Neem een scoreblokje mee, een pen en vijf dobbelstenen. Neemt weinig ruimte in beslag. En bijna iedereen kent het spel. En zo niet, dan is het snel uitgelegd.
  • Dobble. Favoriet bij de kinderen. In 1 blikje zitten kaarten waar je 5 verschillende varianten mee kunt doen. Een reactie spel. Er staat op het blikje dat het vanaf 6 jaar is, maar jongere kinderen kunnen dit samen ook al doen. Wij hebben het standaard spel, maar er zijn verschillende. Zelfs van Harry Potter en een waterproofvariant voor op het strand zag ik hier.
  • Clever, Dobble zo Clever en Clever tot de derde macht. Een dobbelspel met vrij veel regels. De uitleg is lang, het is even oefenen. Maar ik heb het spel nu onder de knie en het is echt 1 van mijn favoriete spellen. Zet je punten in op de juiste plek en zorg zo voor kettingreacties. Zorg dat je de vosjes krijgt en verdien nog extra punten. Denk jij ook Clever te zijn?
  • Weerwolven. Officieel heet het spel Weerwolven van Wakkerdam , maar dat zegt niemand toch? Dit is voor mij hèt camping spel met een groep jongeren. Of voor de oudere kinderen op de BSO of op school tijdens een schoolkamp. Wij nemen het spel niet vaak mee, omdat we niet zo vaak met grote groepen zijn en de meiden nog aan de jonge kant zijn hiervoor. Maar als tiener vond ik dit echt geweldig, bij het kampvuur in donker.
  • Ligretto. Dit wordt niet door iedereen in huis gewaardeerd. Maar ik vind het een geweldig hysterisch spel. Je speelt dit kaartspel allemaal tegelijk en probeert zo snel mogelijk je kaarten kwijt te raken. LIGRETTO STOP!  (Ja.. daar roepen we af en toe wat harder bij dan fijn is voor je oren.) Als je je kaarten kwijt bent wil dit niet zeggen dat je ook de meeste punten scoort. Drinken op tafel is bij ons niet veilig tijdens dit spel. Er zijn drie doosjes met verschillende kleuren. Elk doosje is voor 4 personen. Hoe meer mensen, hoe hysterischer Ligretto is.
  • Phase 10. Een kaartspel waarbij je de kaarten elke fase weer op een andere manier uit moet leggen. Iedereen moet alle fases doorlopen. Degene die eerst fase 10 haalt wint. Haal je met meerdere de laatste fase, dan tellen ook de punten nog mee. Heel leuk, maar neem er wel de tijd voor.

Deze spellen hebben wij (nog) niet, maar vinden we (of in ieder geval 1 van ons) wel heel leuk:

  • Lost Cities. Het kaartspel. Dit kun je maar met twee personen tegelijk doen. Door middel van het neerleggen van kaarten kun je expedities starten en daarmee punten scoren. Deze kun je verdubbelen of verdriedubbelen met de juiste kaart in het begin. Maar let op, want als je niet genoeg punten verzameld worden de kosten van het starten van de expeditie juist verdubbeld en verdriedubbeld en dan kom je dus flink in de min. Er is ook een versie voor meer personen, deze ken ik nog niet.
  • Qirkle Reiseditie. Meestal vind ik reisedities niet zo handig, maar deze is goed te doen. Zit in een handige bewaarzak. Scoor punten met het neerleggen van de blokjes in dezelfde kleur (met een ander patroon) of van hetzelfde patroon (met en andere kleur).
  • Patchwork. Er is nu ook een bordspel en dat bedoel ik natuurlijk niet, omdat het niet handig mee te nemen is. Kleur de verschillende patroontjes zo in dat je uiteindelijk een zo groot mogelijk vlak hebt. (Ken je het woord patchwork- naai kleine lapjes aan elkaar om bijvoorbeeld een deken te maken).
  • SET. Dit deed ik vaak met de kinderen op de BSO. Leg verschillende kaarten en vind de sets. Dit kan door middel van drie dezelfde, maar ook totaal verschillende. Er zijn nogal wat opties om sets te maken. Echt, de eerste keer dat ik dit deed werd ik helemaal gek. Iedereen had sets en ik dacht steeds een set te hebben, maar dan bleek het toch niet helemaal goed te zijn. Maar na een paar keer spelen kon ik zelf al winnen. Nu moet ik eigenlijk heel pedagogisch verantwoord zeggen da het hier niet om gaat. Maar stiekem vind ik winnen toch wel heel leuk. 

Ik vind pocket edities van escaperoom spellen ook heel leuk om te doen. Echt een uitdaging om te halen binnen de tijd. Maar mee op reis nemen doe ik dit niet. Hooguit een keer tijdens een nachtje weg. Je kunt dit spel namelijk maar 1 keer doen.

Voor als je zelf crea bea wilt zijn, maak zelf je spellen:

  • Wie ben ik? Het enige wat daarvoor nodig is is een pakje post it briefjes en een pen. We schrijven zelf onze ideeën op de post its, allemaal 1 briefje voor degene naast je. Of we schrijven heel veel briefjes en iedereen mag er 1 uit de pot pakken.
  • Zelfgemaakte memory. Dit doen we met foto’s of tekeningen. Zoek mooie foto’s uit, print ze in het zelfde formaat uit per twee, plak ze op hetzelfde formaat karton. En je kunt memory spelen. Geen printer bij de hand? Maak dan twee dezelfde tekeningen. Hier doen de meiden dat wel eens met vriendinnetjes. Beide hetzelfde tekenen. Op karton plakken. (Als het maar dezelfde maat en dezelfde achterkant heeft) En zo maak je je eigen memoryspel. Met kleine kinderen heb je nog niet zoveel kaartjes nodig, maar voor oudere kinderen zijn er wel minimaal 20 paren nodig.
  • Autobingo kun je kopen, maar ook zelf maken. En je kunt er natuurlijk je eigen draai aan geven. Maak er bijvoorbeeld vlieg-vaar- of treinbingo van. Ik zag leuke voorbeelden van creatieve moeders (en misschien ook wel vaders) op internet.
  • Het is geen spel, maar wel leuk om zelf te maken en mee te nemen op vakantie/reis. Een puzzel van je favoriete foto. Plak dit op stevig karton en knip er zelf puzzelstukjes van. Zeker leuk voor tijdens een lange reis, omdat je dan gelijk een herinnering aan thuis bij je hebt. Geen printer bij de hand? Maak het van een kleurplaat of een eigen tekening.
  • De kinderen kunnen ook zelf een spel maken. Neem wat knutselspullen mee. Pionnen kun je laten maken of zelf een paar meenemen. Net als een dobbelspel. Maak een soort ganzenbord of ‘mens erger je niet’. Laat de kinderen hun eigen regels bedenken. Maar schrijf ze wel op. Dan kunnen ze het nog eens terugkijken als ze de zelfbedachte regels tijdens het spel ineens wijzigen als het beter uitkomt.

Wat is jouw favoriete meeneemspel? Tips? Welke moet ik echt nog toevoegen aan dit lijstje? Heb jij ook een wensenlijstje met spellen die je nog wilt?

De spellen hebben we allemaal zelf gekocht of van Sinterklaas gekregen 🙂

Autospeurtocht

Bezoek de mooiste kastelen van Brabant.

Wat doe je op een zaterdagmiddag als iedereen chagrijnig op de bank hangt? Dan stel je voor om iets samen te gaan doen. Alleen kwamen ze niet verder dan film kijken. Een speurtocht op internet leverde het idee op. Een autospeurtocht langs kastelen in Brabant (wij kozen voor autospeurtochten.nl, maar er zijn meer aanbieders van autospeurtochten). Kastelen die niet zo ver van onze woonplaats zijn, maar waar we nog niet eerder geweest zijn.

Voorbereidingen

Dus ik betaalde € 9,95 en kon gelijk het pakket downloaden. Dit printte ik uit, ik wilde voorkomen dat we steeds op een scherm moesten kijken. We namens een thermoskan thee en een pak koekjes mee, even tanken en we reden naar 1 van de startpunten. Je kon namelijk bij elk kasteel starten en vanaf daar rond rijden. Van kasteel naar kasteel.

De speurtocht

Aangekomen bij kasteel Maurick stapten we uit de auto en gingen op pad om de vragen te beantwoorden. De kinderen hadden geluk; er stond een kraampje, dus ze warmden op met warme chocomel met slagroom.

Kijkend naar kasteel Maurick met een warme chocomel.

We moesten wel echt de auto uit om de vragen te beantwoorden. De kleine stukjes wandelen waren een zeer welkome afwisseling.

Op zoek naar de antwoorden
Ik wist niet dat er zoveel uitkijktorens in de regio zijn.

Toen we zo’n 3,5 uur onderweg waren en het donker en mistig werd besloten we na het laatste kasteel de route naar huis te vervolgen. We maakten het rondje dus net niet helemaal af. De route was voor ons iets te lang. Misschien op een mooie dag prima, maar nu was het toch wel erg koud buiten. Het liep al tegen zessen en de magen begonnen te knorren. En die hondenpoep die mee in de auto was gekomen was de druppel.

De antwoorden doorgeven

Via een persoonlijke link gaven we de geheime code en de antwoorden door. Zo maken we zelfs nog kans op een prijs. Altijd goed voor de motivatie om de vragen te beantwoorden. De kinderen beantwoordden de vragen (soms met een beetje hulp) en wij zorgden voor de route. Het was wel eens lastig dat de straatnaambordjes niet altijd duidelijk te zien waren. 1x Verkeerd rijden is niet zo gek toch? Mijn richtinggevoel is niet zo goed ontwikkeld. Dat van Alex gelukkig wel.

Met mijn doorzettingsvermogen bleek niets mis, want we hebben deze middag toch echt iets met z’n vijfjes gedaan. En ze vonden het nog allemaal leuk ook! We zouden het zo nog een keer doen. Met mooi weer zou ik dan lekker een picknickmand meenemen.

Wereldwijd opgroeien of opgroeien in Nederland?

Toen-Nu-Later

Toen

Toen ik een site aanmaakte om te bloggen was mijn intentie om te schrijven over vakanties/reizen en opgroeiende kinderen. Mijn kennis uit de opleidingen die ik deed, mijn werkervaring en vooral mijn eigen ervaringen wilde ik delen. Ik droomde over lange reizen en ik hield van schrijven. Een goede combinatie dacht ik. Corona gooide roet in het eten. Ik wilde hier niet over schrijven. Al die negatieve verhalen. En de positieve vond ik dan weer niet interessant genoeg om over te schrijven.

Nu

Ik kan blijven wachten tot dat stomme virus met z’n vele varianten weg is, maar dan schrijf ik nooit meer denk ik. Nu weet ik het even niet zo goed. Wat wil ik? Wat maakt mij nou echt gelukkig? Wat zijn mijn dromen en plannen? Wat wil ik met de site? Ik heb in de kerstvakantie twee boeken gelezen die me aan het denken hebben gezet. De boeken ‘Beter op reis’ en ‘De reis van je leven’ (van Joost en Viora). Op aanraden van mijn zus. Thanks! Die hebben mij aan het denken gezet. Waarom wachten? Doe wat je wilt doen!

Later

Later Later Later…. uitstelgedrag. Daar ben ik best goed in. Ga ik NU nadenken over wat ik LATER wil? Of ga ik NU nadenken over wat ik NU wil?

Wie ben ik?

Ik ben Sjoeke, alweer 37, getrouwd met een hele lieve man en heb drie fantastische kinderen. Ik werk met veel liefde in de kinderopvang. Houd van slapen en van liggen 🙂 lezen. Ben dus eigenlijk best lui. Gelukkig houd ik ook van wandelen, geen uren hoor, gewoon een gezellig rondje. Spelletjes doen, samen film kijken, op pad met de kinderen, nachtjes weg, borrelavondjes en carnaval vind ik ook erg leuk. Maar stiekem leef ik toch wel een beetje van vakantie naar vakantie en ik merk dat ik een veel leuker mens ben als er weer iets is om naar uit te kijken. Ik houd niet van het huishouden, sporten en vroeg opstaan (tenzij ik voor een vakantie vroeg uit de veren moet, dan mag je me ’s nachts wakker maken). Ik zei al dat ik lui ben hè 🙂

Wat houdt me dan nog tegen?

  • Mijn gezin. Moet ik alles ontregelen vanwege mijn droom? Het moet niet alleen leuk zijn voor mij, maar ook voor de kinderen. Ik zeg niet dat ze niet mee willen, maar ze vinden het allemaal wel een hele grote stap. Gaan we echt op wereldreis met kinderen?
  • Geld. Als ik alleen zou zijn dan zou ik zeggen. Ik verkoop (bijna) alles hier en ga op pad. Maar geen haar op mijn hoofd die zonder man en kinderen maandenlang wil reizen. Du dit is nog wel een dingetje (of eigenlijk een groot ding). Ik zal dus de loterij moeten winnen. Of toch flink door sparen. Extra werken, spullen verkopen of werk vinden dat we beide tijdens onze reis online kunnen doen. Parttime werken tijdens de reis zal er wel voor zorgen dat we langer kunnen gaan. Tips?
  • Huis. Eigenlijk wil ik het huis niet zomaar verkopen, we wonen op een prima plek en als we weer terugkomen moeten we natuurlijk wel een huis hebben.
  • Werk. We hebben beide een baan die goed bevalt. Komen ze toch weer aan… Zie je ze ook al? Al die beren? Er staan er nogal wat op de weg.

Wereldwijd opgroeien

Ik blijf gewoon lekker schrijven wanneer ik daar zin in heb. Wie wil die leest het en wie niet wil die leest het niet. Eigenlijk is het zo simpel. En dan hoop ik dat ik over een jaar kan zeggen; “het is weer wereldwijd opgroeien geworden in plaats van opgroeien op je vaste stekkie”.

En later

Later wil ik geen spijt hebben van dingen die we niet gedaan hebben als gezin.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies ". Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten