Wat als je kind iemand mist die in het buitenland verblijft…

Zie ik daar nou een traan? Onze zoon huilt maar weinig, maar nu zie ik aan zijn gezicht dat hij echt verdrietig is. Hij zit in de ‘luie stoel’ met het fotoboekje dat we hem gegeven hebben toen zijn beste vriend naar het buitenland vertrok. Even knuffelen. ‘Als ik thuis ben, denk ik steeds aan mijn beste vriend’. Pfff…. gelukkig komt Alex net langs, ik loop even weg. Dit vind ik echt lastig.

Ik dacht dus dat als zoon weer naar school ging na de vakantie en weer veel met andere vrienden zou spelen hij wat minder aan zijn beste vriend in het buitenland zou denken. Omdat ik dit vaker gehoord heb. En gelezen. Maar wat heb ik me vergist. Na 8 maanden lijkt het gemis alleen maar erger te worden. Over heimwee als je in het buitenland bent heb ik veel gelezen. 


Over heimwee op reis heb ik veel gelezen, maar dit is nieuw voor me. In mijn opleiding is eigenlijk weinig over het missen van iemand naar voren gekomen. Daarom ben ik op internet gaan zoeken. Ik heb de juiste informatie en tips nog niet gevonden, maar vraag me af of deze wel bestaat. Het is immers voor ieder kind anders. Veel gaat over het verliezen van iemand die overlijdt of gevoelens van kinderen rondom een scheiding. Mocht je daar mee te maken hebben dan raad ik je aan om eens te kijken op de website van stichting jonge helden.  Hier lees ik een belangrijke boodschap die geldt voor iedereen die te maken heeft met het missen van iemand; iedereen is anders en wat je voelt is niet gek.

Omdat ik zelf weinig concrete tips gevonden heb wil ik hier delen hoe wij er mee omgaan. Is het de juiste manier? Ik weet het niet, maar ik weet wel dat we er allebei volledig achter staan en het beste voor onze zoon willen. 1) Luisteren. We luisteren naar wat hij wil vertellen. Soms is dat genoeg. 2) Herinneringen ophalen door middel van een fotoboekje. 3) Een reis in het vooruitzicht. We zijn met z’n allen druk aan het sparen om er naar toe te gaan. 4) Contacten onderhouden op het moment dat de jongens het willen en op hun eigen manier. Dat is vaak door het praten over games zoals ze vroeger deden. Daarnaast spreken wij de ouders ook en zo weten ze de belangrijke dingen van elkaar. 5) Met verjaardagen een cadeautje sturen. En soms tussendoor. Zo kreeg zoon een nieuw Lego tijdschrift en hebben we dezelfde opgestuurd. 6) Niet dagelijks over praten, er zijn genoeg andere leuke dingen. We beginnen er niet zelf over, maar laten dit aan onze zoon over.

Hebben jullie nog tips? Of eigen ervaringen? Stiekem hopen we natuurlijk dat we ergens een reis naar Amerika winnen of dat onze wens uitkomt in een Radioprogramma bijvoorbeeld. Zo niet, dan blijven we sparen voor het maken van een fantastische reis. Dus als we nee zeggen tegen een etentje of een avond flink stappen; sorry, het is voor een goed doel 😉

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

acht + 14 =

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies ". Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten