Het heeft even geduurd voordat dit verslag er was. Ik ben mijn reisdagboek bijna 3 maanden kwijt geweest, omdat deze meegenomen was naar de opslag van al onze spullen. Lang verhaal. Te lang voor dit bericht. Maar goed, hier is dan deel vier van het reisverslag. Camperreis van Yellowstone tot Las Vegas.
In het vorige deel namen we afscheid van onze vrienden in Cody. Daarvoor reden we de hitte tegemoet en in deel 1 maakten we kennis met het wisselvallige weer in San Francisco. In dit vierde en laatste deel van het reisverslag van onze Camperreis gaan we naar Yellowstone, Salt Lake City en eindigen we in Las Vegas!
18-08-2022 Water spuwen
We reden naar Yellowstone. Eerst kwamen we langs Fishing Bridge. We liepen vanaf een parkeerplaats een stuk naar de brug en eigenlijk viel dit een beetje tegen. We vonden de uitzichten hier een beetje tegenvallen. Bij de souvenirs shop kocht Alex een pet en F een kettinkje met een beer. Er waren verschillende kettinkjes met dieren en allen met een eigen betekenis. Deze beer zou (volgens mij) staan voor het overleven in de natuur, het vertrouwen op jezelf. Je bent sterker dan je denkt.
Back to Basic
Op naar Bridge Bay campground. We vroegen om een ander plekje, want de slide out hing zo ongeveer op de weg. Geen probleem. We hadden hier geen water en stroom, dus we waren snel gesetteld. Wat we opvallend vonden, omdat we het niet meer gewend zijn, was dat er ook hier geen bereik was met de mobiele telefoon. Wat als er iets aan de hand was? Nou dan kon je dus naar de receptie, daar was een noodtelefoon.
Old Faithful en meer.
We wilden eigenlijk nog wel wat van het nationale park zien en besloten naar Old Faithful te rijden. De bekendste geiser van Yellowstone. Na een uur rijden waren we er. Rond 17.45 uur kwamen we aan en lazen we in het visitors Centre dat de volgende ”uitbarsting” werd verwacht om 18.01 uur. Dat kwam perfect uit. Er was nog plek op de bankjes. Uiteindelijk duurde het nog zo’n 20 minuten voor het hoogtepunt. Wat bijzonder!
Eigenlijk was het zonde om weer naar de camping te gaan, nu we zo dichtbij andere mooie punten waren. We reden dus een stukje verder en zagen prachtige geisers die flink omhoog spoten. Bij Painted Pot zagen we bronnen met mooie kleuren. We liepen korte boardwalks en maakten vele foto’s. De kinderen keken al net zo verwonderend naar de bijzondere natuur als wij. Iedereen genoot er van. De rit was zeker de moeite waard. Dat zulke bronnen gewoon ontstaan door vulkanische activiteit.
De terugweg was deels in het donker. We dachten dan wel wilde dieren te zien, maar helaas. Om 21.00 uur kwamen we moe terug op de camping. We maakten snel soep warm en aten dit met wat geroosterd brood. Daarna viel iedereen al snel in slaap.
19-08-2022 Stinkende modder en bizons
We sliepen een beetje uit. Het was natuurlijk wel vakantie. Toen we wilden ontbijten zagen we een flinke hoop poep naast onze picknicktafel liggen. Wij dachten aan een beer, maar de ranger vertelde dat er ook bizons gezien waren op de camping.
Rond 11.00 uur starten we met de onze ronde door het park. De Upper Loop. De eerste stop ‘Mud Volcano’. Bah… wat een lucht. Zo gek, al die borrelende, omhoog spuitende modder. Hier deden we weer een boardwalk van ongeveer 1,6 km. Toch best zwaar vanwege het hoogte verschil en de warmte. Maar zo anders dan wat dat wat we gisteren zagen.
Bizons
Toen we de camper weer instapten en doorreden naar de volgende stop was er een file. In een nationaal park??? Ja zeker. Veroorzaakt door dieren. Bizons op de weg. We zagen heel veel ‘buffalo’s’. Naast de weg, op de weg, voor de auto, in het land. Zo veel! We maakten foto’s vanuit de camper. Heel voorzichtig met het raam open. Toen ze langs de auto liepen ging het raampje toch maar even dicht. Deze konden we van ons Mustsee lijstje strepen.
Waterval
De volgende stop was bij de upper en lower falls. In totaal liepen we hier 3,2 km. Dit was echt ontzettend zwaar. Het was namelijk helemaal naar beneden. Daar stonden we zo ongeveer naast het begin van de waterval en zagen het water keihard naar beneden kletteren. Toen moesten we dus weer omhoog. Natuurlijk was L weer als eerst boven. Met zijn conditie zit het wel goed. N werd een stuk gedragen. F liep op haar gemak stug door naar boven. En ik kwam aan alsof ik gerend had naar boven. We besloten even bij te komen in de camper. (groot voordeel van een camperreis). Voorlopig even niet stoppen en meters maken was het idee.
Picknick
We reden een stuk door tot aan een picknickplek bij een riviertje. Gelukkig was er een schaduwplek vrij. Tijdens het picknicken moesten we natuurlijk even het water voelen. Brrrr. Dat water was echt heel koud. Kraakhelder en met een flinke stroming. Heel mooi, maar alleen voelen met de hand was genoeg met deze watertemperatuur. De receptioniste van de camping had ons al gewaarschuwd. Het water in Yellowstone kon zelfs zomers net boven de 0 graden zijn.
Mammoth Hot Springs
We reden verder naar Mammoth Hot springs. We hadden een paar weken geleden niet verwacht dat we hier naar toe konden. Een groot deel van de weg naar Mammoth hot springs was weggevaagd tijdens de overstromingen in juni. Gelukkig waren ze heel fanatiek aan het repareren en konden we Mammoth Hot Springs bewonderen. Ook al zeiden we in de camper dat we niet meer wilden klimmen, deze trappen wilden we wel op. Alleen de jongste zag er niet zo het nut van in.
Van de zijkant was het al heel mooi. Dat wilden we ook van boven zien. Een soort terrassen idee van witte bergen (kalksteen) waar water vanaf stroomde. Boven zagen we ook de ‘springs’ met prachtige kleuren. 1 van die Bronnen was echt helderblauw. Supermooi! De kinderen bleven maar foto’s maken. Alex ook trouwens. Gelukkig lukte dat nog, want gisteren was het fototoestel in de camper gevallen. Miscommunicatie over wie de camera zou opruimen. Niemand dus… Toen viel hij tijdens het rijden. Flitser kapot.
Terug naar de camping
Na Mammoth hot springs stopten we niet meer. Kijken vanuit de auto vonden we prima. Nog steeds op berenjacht. Die laten zich natuurlijk niet zomaar zien langs de weg. De ronde was in totaal iets van 129 km. Lang genoeg. Eerst nog even tanken. Het laatste stuk duurde wat langer, want we stonden weer stil voor de bizons. Een hele kudde! Die beesten lopen kris kras over de weg en lijken die auto’s en campers wel gewend te zijn. Bij aankomst op de camping reden we eerst naar de dump- en vulplek voor water. Dit leek een eeuwigheid te duren. De personen voor ons bleken het verkeerde aansluitpunt in hun camper te hebben gebruikt.
De kinderen en Alex sprokkelden hout en maakten het vuur aan. We maakten minipizza’s warm op het vuur. Wat rauwkost er bij. Lekker culinair weer 🙂 Maar wel echt kamperen. Het koelde flink af, dus een lange broek en vest waren geen overbodige luxe. Na het eten maakten we binnen Phase 10 af en L was de winnaar. Alweer. Daarna snel afspoelen onder de camperdouche. Rook en zweet bleek geen prettige combinatie. Na het douchen doken we lekker het bed in. We vielen snel in slaap, maar erg comfortabel lag het niet. De wielen stonden op blokken, maar we stonden nog steeds niet helemaal recht ontdekten we ’s nachts. Helaas de laatste nacht van onze camperreis in Yellowstone National Park, maar heel veel tijd extra hebben we niet, we moeten deze week immers nog door naar Las Vegas.
20-08-2022 Op naar het zwembad.
Na een gezellig potje stoeien met z’n vijven in ons ‘veel te kleine’ bed stonden we om 09.00 uur toch maar eens op. Dit verliep heel soepel en zo reden we voor 10.00 uur al de camping af.
Yellowstone… een prachtig park. Veel verscheidenheid, spectaculaire natuur, zo anders dan de andere parken. Zo bijzonder. Het nadeel vond ik wel de grote afstanden die we zelf moesten reizen. Geen shuttle bussen vanwege de afstanden. Het voelde wel minder toeristisch aan dan de de parken vanwege het feit dat er geen shuttle bussen waren. Voor- en nadelen dus.
De vele wegwerkzaamheden in en rond Yellowstone en Grand Teton zorgden voor vertragingen. We reden vandaag dus Yellowstone uit, door Grand Teton en stopten maar 2 keer. 1x om een ijsje te eten. Die lagen nog in het vriesvakje. Dit deden we bij Snake River Overlook. Het uitzicht viel wat tegen. Of waren we al te veel verwend?
De volgende stop was rond 14.15 uur voor een late lunch bij de Burger King. De kinderen speelden nog wat bij het speeltoestel terwijl wij het thuisfront lieten weten dat we weer in de bewoonde wereld waren. Na 2,5 dag. Na 45 minuten zouden we de bestemming bereikt hebben. We zagen alleen bomen op die plek. En een berg. En een weg. ??? Geen KOA camping. Hadden we wat gemist? Nee, bleek toen we terug reden. We moesten toch een flink stuk doorrijden en daar was de camping.
Waar is het water?
Helaas bleek ook in dit zwembad geen water te zitten. Het zwembad was kapot. Dat was een flinke tegenvaller. KOA Montpellier was, zoals L. het zei, behoorlijk vervallen. We zagen wel dat het jonge stel dat de camping beheerde druk bezig was met opknappen. Tijdens ons verblijf werden bomen gesnoeid en het washok opgeknapt. Dus misschien dat de camping volgend jaar al een hele andere uitstraling heeft. Maar nu was het vooral oud en kapot. De douches en wc’s waren prima.
We deden de was. En daarna was er toch water. Veel water. Uit de lucht. Tijdens een flinke regenbui deden we een spelletje. Daarna deed iedereen zijn eigen ding. Ik schreef in het reisdagboek, had nog wat tijd in te halen. Alex vloog een rondje met de drone tot de volgende regen en onweersbui. De kinderen vermaakten zichzelf met basketballen, vier op een rij en bij de pooltafel zonder keu (die was ook al weg). Ze vonden dat ze geen tijd hadden om te douchen. Even snel afspoelen onder de campingdouche lukte nog net. Om 20.30 uur hadden we nog niks gegeten. Vol van de Burger King. Binnen waren we aan het ‘fantasie tekenen’. Diverse tekenspelletjes. Met wat drinken en een bakje chips er bij.
Daarna allemaal naar bed.
21-08-2022 Salt Lake City
Op weg naar een zwembad.. met water! Na drie uurtjes rijden kwamen we aan om 14.00 uur. We stonden op een hele mooie camping, van Sun Outdoor. Wel naast de snelweg, maar daar hebben we geen last van gehad. Snel lunchen en zwemkleren aan. Het was heel warm buiten, maar dat water was dan wel weer even wennen. Brrr. De kinderen waren aan het schaken en dammen buiten op het grote schaakbord. N. was erg moe en ging gelijk naar bed. F en L gingen tot zonsondergang zwemmen. Ik ging mee, tot ik lek geprikt werd door de muggen. Ondertussen las ik het boek dat ik leende bij de camperverhuurder in San Francisco. We zaten tot laat buiten. Het was echt heerlijk weer.
22-08-2022 Mijn meisjesdroom kwam uit
We wilden vandaag naar het overdekte winkelcentrum met de speelfontein. Wel even wennen weer, zo’n drukke stad. We waren de natuurparken gewend. Helaas was de speelfontein gesloten i.v.m. het besparen van water. Het zag er verder mooi uit hoor, maar een topper was het zeker niet. Bij een foodcourt speelden de kinderen in een speeltuintje voor jongere kinderen, maar ze bedachten hun eigen ‘challenges’ en hadden het goed naar hun zin. Daarna gingen we naar de cheesecake factory. Lekker! Maar een flinke caloriebom.
We waren nu 15 minuten rijden van de ijsbaan en ik had vooraf gelezen dat deze in de zomer ook open was. We reden hier even langs voor informatie. Vanaf 18.00 uur vrij schaatsen. Om de dag was er vrij schaatsen, we hadden dus geluk. Hop! de camper weer in, terug naar de camping. De kinderen gingen zwemmen en ik ging inpakken. Want helaas.. morgen de laatste lange rit en dan namen we afscheid van de camper.
Van de zwemkleren naar de lange broek en lange mouwen
Toen ging Alex het gas vullen. De eerste en ook enige keer deze vakantie. De kinderen hadden nog niet genoeg zwemmen, dus ik ging nog even met ze mee. Om 17.00 uur aten we een gebakken eitje. Dat was zeker genoeg na die cheesecake als lunch. Toen moesten we ons omkleden. Zwemkleren uit en lange broek en hoodies/vesten aan. Om 17.30 reden we naar de Utah Olympic Oval. We waren nog te vroeg, maar mochten al wel rondkijken.
In de schaatshal kwamen we een een hele vriendelijke schaatser tegen. Heel spontaan kwam er een gesprek op gang. We kletsen over waar we vandaan kwamen en onze reden voor het bezoek. Ik vertelde dat ik vroeger schaatste en altijd naar Salt Lake City wilde, maar niet goed genoeg was om er met het land heen te gaan. En er ook niet genoeg voor gedaan had. Hij vertelde dat hij graag naar Heerenveen ging en we elkaar wellicht zouden zien als ik een keer bij een World Cup ging kijken. Nog steeds had ik geen idee wie het was. Een paar jaar geleden had ik elke Amerikaanse schaatser herkend, maar nu dus niet meer. Later zochten we het op. Emery Lehman. Toch wel bekend bij de Nederlandse schaatsliefhebbers.
Klaar voor de start…
Tijd om te schaatsen. De schaatsen waren verre van ideaal. Botte kunstschaatsen. Maar wat was het leuk. Schaatsen midden in de zomervakantie. In Salt Lake City. Iedereen genoot. F was echt heel snel. Ook L ging goed. N begon aan de hand, maar ook zij had de smaak snel te pakken.
Na 1,5 uur waren Alex en ik er klaar mee. De kinderen nog niet. Terwijl ik mijn zere voeten even rust gaf had ik nog een gesprek met een vader van 4 meiden. Ze deden aan ijshockey. Beetje jammer dat hij Russisch aan het leren was en mij die woorden ook allemaal bleef leren. Niet echt iets om trots op te zijn dacht ik toen. Nog een laatste ronde met z’n allen. (oké heel eerlijk, F ging zo snel, dus die deed er 1 extra). Terug naar de camping, de laatste dingen inpakken en snel naar bed. De wekker zou weer vroeg gaan.
23-08-2022 Las Vegas, here we come!
6 Uur ’s ochtends is toch best vroeg. Voor F reden om dus niet zo snel mee te werken. Dus we reden 45 minuten later dan gepland weg. Op naar Las Vegas. We rekenden op 8 uur reizen. Tussendoor lunchten we bij de Mac. Een burger of friet. Drinken hadden we nog genoeg in de camper, dat moesten we eerst maar even op maken. De snelweg die we 390 mijl moesten volgen was vooral in het begin heel slecht. Hobbel de bobbel, gat in de weg. Wat we de andere ritten niet gedaan hadden, mocht nu wel. Schermtijd. Dat maakte veel goed voor de kinderen.
De omgeving veranderde van stads naar rode rotsen naar bijna niets (zand/droogte). En ineens zagen we daar een toren (Stratosphere) en de rest van de stad. Vegas was in zicht. We hadden onderweg Road Bear gebeld en we konden de camper om 16.00 uur al inleveren in plaats van morgenochtend. Zo hoefden we dat grote ding niet te parkeren midden in de stad. In de hitte pakten we onze spullen uit. Het inleveren ging snel.
Pfoe… we waren al gewaarschuwd voor de hitte in Vegas. Dit was flink zweten. Alex zette de rit in de Uber app en binnen 6 minuten was de chauffeur er. Top! We zagen het verschil tussen de minder bedeelde mensen in de buitenwijk en de luxe hotels al snel. Hier waren ook wel veel dakloze mensen, maar toch weer heel anders dan in San Francisco. De Uberchauffeur vertelde ons wat over de stad. De show bij het Mirage hotel was leuk voor kinderen en ook de flamingo’s konden ze vast waarderen. Hij zette ons af bij de Uberparkeerplek van het hotel. Caesers Palace. We liepen naar het hotel en stapten in het casino.
Het hotel
Met alle zware koffers en tassen moesten we het halve hotel door voor we bij de incheckbalie waren. En dat hotel was echt enorm groot. In de rij voor het inchecken wachten we een tijdje (geen benul van tijd op dat moment) voor we aan de beurt waren. Wij dachten in een flinke rij te staan, maar later bleek dat hij de dagen erna alleen maar langer werd. We konden geen ‘connected room’ krijgen, die waren niet vrij. Er werd een alternatief aangeboden. De suite. Dan moesten we wel even bijbetalen. 450 dollar per nacht vonden we toch iets te veel om bij te betalen 🙂 We vonden twee standaard kamers naast elkaar ook prima.
De meiden vonden vooral de beelden heel bijzonder, vooral die met blote lichaamsbeelden. En die casino’s, ze hadden natuurlijk nog nooit een casino in het echt gezien. Het hotel heeft kamers in verschillende torens. Toen we de juiste gevonden hadden waren we snel in de kamer. Even wat drinken op de kamer en proberen de wifi aan de praat te krijgen. Dit lukte nog niet. Eerst maar de stad in om wat te eten.
De eerste uren in Las Vegas
Las Vegas is echt een compleet andere stad dan bijvoorbeeld San Francisco en Salt Lake City. Moeilijk te omschrijven. We waanden ons echt in een hele andere wereld dan die weken ervoor. We staken de straat over en liepen weer binnen in het Flamingo hotel. De kinderen bleven kijken naar al die gokautomaten. We keken naar de Flamingo’s. Het aantal viel mij eigenlijk wat tegen. Er zwommen grote vissen, graskarpers volgens Alex.
Daarna aten de meiden een enorm stuk pizza en L, Alex en ik kozen voor Aziatisch. Gebakken rijst met vlees. Lekker! We bestellen twee ranja. Maar 2, want aan die bekers hadden we echt genoeg met z’n vijven. Vanuit het Flamingo hotel besloten we in de richting van de zipline te lopen. Dit leek ons heel leuk, maar de kinderen verklaarden ons voor gek. We besloten om ’s avonds in het reuzenrad te gaan. In het donker bleek de prijs hoger, maar het leek ons ook wel spectaculairder. Daarna liepen we een snoepwinkel binnen. Buiten rook het al zoet. De meiden waren het er niet mee eens dat we naar buiten liepen zonder iets te kopen. Het was allemaal zo duur.
Hoog boven de stad.
Terug in het hotel regelden de mannen de Wifi. Het had iets te maken met de achternaam. Zij gingen uit van het voorvoegsel, dus alleen Van, voor het gemak. Rond 20.00 uur liepen we terug naar het Reuzenrad. De rij bleek niet zo lang. N vond het erg spannend. Ze was nog nooit in een reuzenrad geweest. Is er dan toch iets misgegaan in de opvoeding? F vond de hoogte ook wel spannend, maar goed we stapten dus in het bakje van The High Roller. Hierin konden we precies zien hoe hoog we zaten en hoe lang we in het reuzenrad zaten. Er werd ook informatie gegeven door de speakers. Wij zaten met 8 andere mensen in het bakje. Of eigenlijk was het een hele cabine. In totaal waren we 137 armer, maar het uitzicht over de stad was prachtig. De kinderen maakten vele foto’s. En wij ook 🙂
We zagen zelfs het begin van de fonteinshow bij het Bellagio. We besloten dan ook om daar meteen naar toe te gaan. ’s Avonds is de show elke 15 minuten. Het was druk, maar we konden het goed zien. Mooi hoor! Net als op tv, maar dan sta je er ineens in het echt. De magen begonnen te knorren. F wilde graag de rijst proeven die wij vanmiddag al gegeten hadden, dus wij weer die kant op. We bestelden weer 1 groot glas limonade er bij. 30 graden om 21.00 uur is reden om goed te blijven drinken, maar deze glazen waren echt enorm. Na een stuk pizza en een portie (of 2) rijst met vlees gingen we terug naar het hotel. Wat een heerlijk zacht bed. En de douche was ook al zo fijn. Een regendouche met losse douchekop met massagestand die vooral de kinderen een groot succes vonden. Heel wat anders dan in de camper natuurlijk.
24-08-2022 Van Parijs, via New York, naar Rome
Waar gaan we ontbijten was de eerste vraag vanochtend. In het hotel bleek het heel duur, dus we liepen de strip op. We kwamen uit bij hotel Paris. We aten een heerlijk ontbijt. Met doorzichtige koffie, lekker toch Alex? Inclusief fooi kostte dit wel zo’n 150 dollar. Dus zeker niet goedkoop. Na een rondje in het hotel en het zwembad gezien te hebben gingen we terug naar ons hotel om te zwemmen. Wat een prachtig zwembad. Even afkoelen was wel nodig. Daarna liepen we terug naar de kamers.
Alex en ik gingen even gokken toen de kinderen bijkwamen op de kamer. Met de TV aan natuurlijk. We pinden 100 dollar en kwamen ook weer met 100 dollar terug. Het ging wel oké, beetje winst, beetje verlies en uiteindelijk dus weer met hetzelfde bedrag terug naar de kamer. Na het rusten liepen we weer de strip op. We kochten een zelf gevulde beker met M&M’s in de M&M store. Dat hoort er toch wel een beetje bij. Een serieuze aangelegenheid volgens de kinderen.
We dronken wat bij het Rainforest café. Die tip had ik vooraf op internet gezien. Het was duur genoeg, maar wel een restaurant volledig in thema. Ineens werd het donker, hoorden we donder en bliksem en kwamen de dieren in beweging.
‘Gokken’ voor de kids
Na het drankje liepen we langs de verschillende hotels en stapten binnen bij het Escaliber. De jongens die we in het zwembad in Page hadden ontmoet zeiden dat er een soort gokhal was voor kinderen in hun kasteelhotel. Dat moest deze wel zijn. De arcade was in de kelder. En wat vonden de kinderen het leuk. We kochten voor alle drie een pasje en ze deden spelletjes om punten te verzamelen. De meiden kozen een pop it armbandje voor de punten en L een mini Rubiks cube. Voor de overige punten kregen ze drie kleine zakjes met mini M&M’s.
Na het Escaliber wilde ik eigenlijk nog naar het Mandalay Bay hotel voor het haaien zwembad en ook het Venetian (Aan de andere kant van de strip) stond nog op mijn lijst. Maar gezien de tijd (we wilden de vulkaanuitbarsting zien) en de afstand liepen we toch meer terug. Langs het hotel New York, New York. Van de buitenkant leek dit echt een complete straat in New York. Zo bijzonder, al die thema hotels. Binnen zijn we niet geweest. De kinderen aten op dat moment een veel te duur schepijsje. 6 dollar voor de kleinste. En de watermeloen smaak viel F ook nog eens tegen.
Shows buiten
Bij het Bellagio stopten we voor nog een show. N wilde per se in een boogje staan om de show te zien en daar was nu plek. Deze was denk ik nog mooier dan die van gisteren. De eerste was in donker, mooi met de lichten er bij. Maar nu begon het ook al te schemeren, dus waren de lichten ook goed zichtbaar.
Na de fonteinen liepen we door het het Mirage hotel om de vulkaanuitbarsting om 19.00 uur te zien. We waren er 10 minuten vooraf en toen stonden er al veel mensen te wachten. De meiden mochten gelukkig vooraan staan. Tijdens de vuurshow voelde je echt de warmte in je gezicht. Goed dat ze dit alleen ’s avonds doen. De kinderen en ik vonden het mooi om te zien. Alex zei dat hij er toch meer van verwacht had.
Na de show liepen we, samen met vele andere mensen, weer de drukke kant van de strip op richting ons hotel. We hadden inmiddels wel zin in eten. Bij de Mac bestelden we een menu en dat namen we mee naar de kamer. Helemaal kapot van al dat lopen in de warmte gingen we daarna allemaal tegelijk naar bed. Alex sliep, zoals afgesproken, bij N. en F. kwam bij mij liggen. Om 09.30 waren we pas wakker.
25-08-2022 Pawn Shop en Cirque du Soleil
Weer de vraag: wat doen we met het ontbijt? Niet zo duur als gisteren. We zouden croissantjes halen in het hotel. En een sapje en thee. We hielden het uiteindelijk bij een croissantje. Voor 5 croissantjes waren we 48 dollar kwijt. We dronken wel uit onze eigen flesjes drinken die we nog hadden. Tijdens het inpakken van onze dagrugzak bestelden we een über. Deze was er weer binnen een paar minuten. Snel het hotel door om op tijd buiten te staan. We gingen naar de Pawn shop, bekend van TV. Helaas waren de bekende mensen er niet. De winkel was klein, leuk om een keertje te zien. Maar langer dan vijftien minuten zijn we niet binnen geweest. We maakten een praatje met de medewerkers, allemaal even vriendelijk. Er zat alleen niks tussen wat we graag wilden hebben, dus zonder aankopen gingen we weer naar buiten.
Circus Circus
We begonnen aan de terugweg. 1 lange weg van zo’n 5,6 kilometer lopen. Prima te doen zou je zeggen. Maar wat was het heet. Zweten Zweten. Gelukkig kwamen we al snel langs een Walgreens. Hier kochten we weer een paar flesjes drinken en een plakje cake voor iedereen. We liepen langs de vele wedding chapels. Het zag er aan de buitenkant allemaal iets minder mooi uit dan ik had verwacht. De drive trough (of is het drive thru?) vond ik wel grappig.
Omdat we echt afkoeling nodig hadden stapten we het Circus Circus hotel binnen. Hier kochten we weer drinken. Alle eerder gekochte flesjes waren alweer op. Vieze 7-up achtig frisdrank, cola en slush puppy zouden de suikers wel goed aanvullen. Toen we daar zaten werd omgeroepen dat de circus acts zouden beginnen. We gingen naar het kleine theater midden in het hotel. Tussen de game hal voor kinderen. We bestelden een bak popcorn. Veel te groot natuurlijk. Zoals alles hier. We kregen de bak voor de helft op. Er was een clownsact en trapeze artiesten. Wij zaten vooraan en moesten flink omhoog kijken. Het was niet heel bijzonder, maar een prima rust moment. Als we al niet last gehad hadden van de nek van het omhoog kijken dan kregen we dat wel van de airco in je nek. Brrr… het verschil met buiten was hier echt enorm groot.
Prijzenjacht
De kinderen wilden hier ook even spelletjes doen. Ze kregen een pasje met tegoed er op. En wat vonden ze het leuk. Ik deed zelf ook nog een paar spelletjes. Vooral de Willie Wonka muntjes schuifmachine was een groot succes. We spaarden alle kaarten en N kreeg van het allerlaatste tegoed nog een gouden ticket. Wat een blijdschap. We leverden alle punten in. L koos een felgekleurde lange oplader voor zijn telefoon. De meiden een koptelefoon. En voor de laatste puntjes hadden ze nog een pop it, 2 mini squishie achtige dingen en nog wat snoepjes.
Inmiddels was het alweer vier uur en tijd om terug te lopen. Gelukkig was het nu bewolkt en was het wandelen beter uit te houden. Om 17.15 zaten we in het hotel te eten. L at twee kleine taco’s, die meer op wraps leken. N had quesedilla’s met kip en kaas. Lekker! F at weer eens een, veel te grote, pizza. Ales koos de spicy shrimp pasta. Lekker, maar ook echt heel erg spicy. Ik had zalm met korst van sesam en rijst. Ook lekker! Daarna kleedden we ons om, want we wilden om 18.00 uur al naar het Bellagio hotel.
Circus, the next level
Om 18.15 uur kwamen de meiden en ik aan, de zaal hadden we vrij snel gevonden. De meiden waren helemaal aan het stuiteren. Ze hadden er zoveel zin in. Om 18.30 uur ging de zaal open. We zaten mooi vooraan op het balkon. De stoelen waren niet helemaal geschikt voor de meiden. Ze waren niet zwaar genoeg en klapten dus met stoel en al omhoog. 15 minuten voor het begon besloot ik nog snel een flesje water te halen. De rij was lang. Heel lang. En 1 minuten voor het begon rende ik naar de zaal. De clowns waren net in de zaal toen ik weer bij de meiden zat. Foto’s maken mocht niet.
Wat een geweldige show. Zo indrukwekkend! Zo knap! Veel acrobatische acts, een live zangeres, clowns die ook echt grappig waren en vuurspuwers. Van begin tot eind keken we geboeid. Het water was echt een grote meerwaarde. De voorstelling heette niet voor niets ‘O’. Het was echt circus, schoonspringen en zelfs synchroonzwemmen in 1. In 1 woord Wauw! Ruim 1,5 uur uur duurde de show. De tijd was helemaal goed. Enthousiast liepen we terug naar Ceasers Palace. L had een film gekeken en Alex gegokt en ruim 750 euro winst. Goed gedaan! We aten nog wat chips en gingen toen lekker slapen. De laatste nacht alweer.
26-08-2022 De laatste dag
Om 08 uur stonden we op. Met een vreemd gevoel. De laatste dag. Helaas, ook aan deze fantastische reis is een eind gekomen. Eerst inpakken. Een hele klus. Gelukkig paste het allemaal. Alex had geld gewonnen, dus we gingen in het hotel ontbijten. Lekker! Maar toch zeker geen 175 dollar waard. Toen nog een discussie bij het uitchecken. Balen, het verblijf viel wel 300 dollar duurder uit. Gelukkig hadden we winst gisteravond. Alex en de kinderen liepen al naar buiten toen ik nog even 22,75 dollar aan het regelen was. Dit zou voor een zakje zoutjes uit de minibar zijn. Deze hadden we niet eens aangeraakt. Ik was in het midden van het hotel, 550 meter van de rest, toen Alex de Über bestelde. Deze was er binnen 2 minuten. Ik nog niet.
Omdat de chauffeur er zo vroeg was waren wij dus al vier uren vooraf op het vliegveld. Ook dit verliep heel soepel. Totdat we na de handbagage check zagen dat Alex zijn rugzak eruit gevist werd voor extra controle. De man bij de douane vroeg of we bij de M&M winkel geweest waren. Ja dus. En toen ging er een lichtje branden. Die snoepjes lijken natuurlijk erg op pilletjes in een beker. Oeps. We waren dus onschuldig en vervolgden onze route. Nog maar 3 uur tot aan het boarden.
Terug naar huis.
Ik had tijd (en contant geld) over en kocht nog een Las Vegas hoodie. We deelden een paar croissantjes en kochten wat flesjes drinken voor in het vliegtuig. De kinderen bleven op en neer lopen op de loopband tot we eindelijk het vliegtuig in konden. Het was een goede vlucht, wel wat turbulentie, maar verder niets te klagen. Dat doen we dan ook maar niet. We sliepen heel kort. En N helemaal niet, zij maakte ondertussen een kleurplaat voor de stewardess. De meiden mochten zelfs nog meehelpen met de stewardessen. De ontbijtspullen afruimen. Wat leuk! 2 trotse meiden. N deed nog een extra rondje voor het vuilnis. Ze kregen een stewardessen diploma. En nu wil ze later stewardess worden.
27-08-2022 In Nederland
Uit het vliegtuig moesten we wachten voor de roltrap naar de bagagehal toe. Toen F en ik naar de wc gingen stond Alex al met de koffers te wachten. Dat ging snel! Echt niet verwacht, na al die ellende met de koffers op Schiphol steeds. We liepen naar de trein en kochten online kaartjes. Na 15 minuten zaten we alweer in de trein. In Rotterdam was het overstappen op hetzelfde perron en ook hier verliep het goed. De trein kwam net aan, dus we hoefden niet te wachten. Om ongeveer 13.15 uur waren we in Oisterwijk. Hier werden we opgehaald .
Wat hebben we een geweldige vakantie gehad, veel gedaan en vooral veel gezien. Een reis om nooit te vergeten. We balen ontzettend dat het voorbij is.
Dit was het laatste reisverslag, dit stuk van de camperreis van Yellowstone tot Las Vegas. De totale reis liep van San Francisco, via diverse nationale parken met een flinke uitstap naar Yellowstone en terug naar Las Vegas.
Wil je zelf ook zo’n reis maken en heb je vragen? Stuur me een berichtje. Ik help je graag.