Risico’s voor gezinnen die langere tijd naar het buitenland gaan

Tijdens mijn zoektocht naar informatie over een wereldreis en emigratie zag ik veel reacties van ouders die de positieve kanten beschreven. Ik wilde juist weten waar ik op moet letten en wat ik kan doen om de risico’s te verkleinen. Waar kunnen we tegenaan lopen? En hoe kunnen volwassenen de kinderen steunen?                                    ( Foto van Pixabay.com)

De risico’s vallen eigenlijk allemaal onder een paar kernwoorden:

Aanpassingsproblemen (*1) in de nieuwe situatie en de emotionele stress die daaruit voor kan komen. Kinderen zijn over het algemeen flexibel, maar hebben wel tijd nodig om zich aan te passen. Geef het kind de ruimte en tijd geeft om te wennen en weet dat hij/zij de fase van cultuurshock ook door moet net als volwassenen. Voor kinderen op wereldreis kan het een probleem zijn als ze keer op keer in een andere cultuur verblijven. Zij hebben minder tijd om te schakelen. Het kan helpen om deze kinderen vooraf voor te bereiden op wat ze te wachten staat. Zoek bijvoorbeeld op wat de gebruiken zijn, welk eten ze kunnen verwachten en hoe kinderen zich kleden.

Tussen twee of meer culturen zitten, (*2) het gevoel nergens echt thuis te horen. Dit kan hechtingsproblemen ten gevolge hebben. Ook het verschil in waarden en met name opvoedingswaarden (*3) kan bij het kind zorgen voor onduidelijkheid. Het kind woont in een nieuwe omgeving met eigen cultuur. Om zich aan te passen zal het kind voor een groot deel mee moeten gaan met de gebruiken van dit land, maar loyaliteit naar de eigen ouders en eigen cultuur is vaak ook groot. Dit kan leiden tot innerlijke conflicten. Om dit voor het kind makkelijker te maken kun je dit bespreekbaar maken met het kind. Zeker als de kinderen wat ouder zijn, tienerleeftijd, kun je uitspreken dat je het begrijpt dat het lastig is dat er culturele verschillen zijn. Geef wel je eigen grenzen aan en bespreek het als deze niet op één lijn liggen met de waarden van de nieuwe cultuur.

Heimwee. Sommige kinderen hebben dit al als ze één nachtje bij de buren gaan logeren, anderen krijgen er nooit last van. Voor oudere kinderen worden de leeftijdsgenoten steeds belangrijker en daarom is het goed dat het kind in contact komt met leeftijdsgenoten. Uit het praktijkonderzoek voor mijn afstudeeronderzoek over opvoeden en gezondheid voor gezinnen die langere tijd in het buitenland verblijven komt dat school, kinderdagverblijf en de peuterspeelzaal erg belangrijke locaties zijn voor de ontwikkeling van een kind.  Het is verstandig om voorafgaand aan het buitenlandse verblijf een plan klaar te hebben, zodat het kind niet hele dagen alleen zit. Een knuffel, eigen kussen, foto’s van thuis en de afspraak om contact te houden met het thuisfront kan de heimwee verkleinen. Wat ik zelf belangrijk vindt is dat het er ook gewoon mag zijn. Dat de kinderen weten dat het niet gek is dat ze heimwee hebben, dat ouders hen begrijpen.

Spraak-taal ontwikkeling, taalachterstand. Niet iedereen heeft een talenknobbel. Kinderen die de ‘nieuwe’ taal niet spreken kunnen meer moeite hebben met het vinden van aansluiting met leeftijdsgenoten. Door als voorbereiding al een aantal woorden of belangrijke zinnen te kennen is de stap om op onbekenden aan te spreken kleiner. Belangrijke dingen om te zeggen: jezelf voorstellen en zeggen waar je vandaan komt, maar ook bijvoorbeeld vragen waar de wc is en de weg naar huis. Blijf wel de Nederlandse taal onderwijzen, zodat er geen of een kleine achterstand ontstaat bij terugkeer naar Nederland.

Gezondheidsrisico’s, deze zijn afhankelijk van de locatie en de levensstijl. De risico’s die gelden voor vakantiegangers kunnen ook gelden voor gezinnen die voor langere tijd reizen of naar het buitenland gaan (bijvoorbeeld infectieziekten, diarree, hoogteziekte, hygiëne, reisziekte). Ik ben geen arts en ik raad je aan om voor een gedegen advies contact op te nemen met een specialist op dit gebied.

De risico’s voor de terugkeer beschrijf ik een volgende keer in een ander blogbericht.

Bronnen:

*1) Black, J.S., Mendenhall M. & Oddou G. (1991). Towards a comprehensive model of international adjustment. An integration of multiple theoretical perspectives. Academy of Management Review, 16 (2), 291-317.

*2) Pollock, D.C. & Reken, R.E. van (2009) Third Culture Kids: Growing up Among Worlds London: Nicholas Brealey Publishing.

*3) Inglehart, R., Basáñez, M., Dìez-Medrano, J., Halman, L.C.J.M. & Luijkx, R. (2004). Human Beliefs and Values: A Cross-cultural Sourcebook Based on the 1999-2002 Values Surveys. Mexico City: Siglo XXL.

Voor het  praktijkonderzoek voor mijn afstudeerscriptie heb ik 27 gezinnen en 5 jeugdverpleegkundigen geïnterviewd. En daarnaast heb ik contact opgenomen met een reizigersverpleegkundige, jeugdarts, travel clinic en een psychologenpraktijk voor expats.

 

 

 

 

 

 

 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

6 − drie =

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies ". Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten