New York City met kinderen. En rolstoel. Rolstoelvriendelijk NYC?

Van verschillende mensen kregen we de vraag waarom we met kinderen naar New York zouden gaan. Die vraag kon ik makkelijk beantwoorden. Waarom niet? Voor kinderen is er ook zoveel te doen. Het klopt dat het duur is. We sparen er voor. Ik geef liever geld uit aan leuke dingen doen met het gezin dan aan materialen. Dit blijft de kinderen voor altijd bij. Of niet, maar dan hebben we de foto’s nog. En anders het moment van geluk zelf. Daar kan geen foto tegenop. En wat kan er nou moeilijk zijn aan vakantie vieren in een stad? Nou op zich niet zo veel. Maar een kind in een rolstoel maakt het wel iets lastiger. (Reden weten? zie dit bericht:  https://wereldwijdopgroeien.nl/onze-ervaringen-met-de-zorg-in-amerika)

Ik kan me voorstellen dat als je een kind hebt dat afhankelijk is van een rolstoel  je iets meer beren op de weg ziet. Maar ook dan is het mogelijk. Alleen je moet soms iets beter plannen voor een onvergetelijke ervaring.

Reisverslag 4 nachten NYC.

Maandag rond 19.00 uur kwamen we aan in ons hotel in New Jersey City. Het Holland Hotel. Op zich prima. Vriendelijke mensen, een redelijke keuze aan ontbijt (voor daar dan he, in Nederland zou je het een zeer beperkt ontbijt noemen), op loopafstand van de PATH train waarmee je zo in NYC bent. Je moet zeker geen luxe verwachten. Het zit aan een drukke weg, maar hier hadden we geen last van.

We checken in. Brengen onze spullen naar boven. Dat is nog best lastig, want er is geen lift. Gelukkig kan onze zoon inmiddels met zijn krukken naar boven. We vragen ons nog steeds af waarom we geen kamer op de begane grond gevraagd hebben?

Uitzicht  vanuit het Holland Hotel.

Dan is het toch echt tijd voor het diner. We lopen naar buiten, richting de Target. Het is maar tien minuten lopen. Toch is het wel even spannend. We steken een drukke straat over. Alleen op het moment dat wij mogen oversteken heeft het verkeer dat afslaat (richting ons) ook groen. En dan zit er ook nog een gat in de weg waar de rolstoel blijft hangen. Onze zoon valt bijna uit de rolstoel. Staan we dan in de schemering, met drie kinderen midden tussen het verkeer. Gelukkig zien de automobilisten ons tijdig en vervolgen we onze weg. We kopen wat flesjes water en verschillende hapjes en eten die op de kamer op.

Dinsdag. Het idee was om vroeg op te staan. Als je een jetlag hebt ben je vroeg wakker. Wij waren al 1,5 week in Noord-Amerika, dus gewend aan het ritme daar. En vroeg opstaan is niet helemaal gelukt. Maar rond een uur of 11 zaten we eindelijk in de metro. We stappen uit op 34 th street, om over te stappen op New Yorkse Subway richting Times Square. Het is nog wel even zoeken naar de goede ingang. Waar je normaal snel de trap op loopt ontdekken we nu dat we eerst goed moeten uitzoeken waar we heen gaan. Het is meer dan dertig graden, we willen de meiden ook niet heel de dag in de hitte laten lopen. Het is inmiddels al lunchtijd en we stappen binnen bij Appelbee’s. We denken stokbrood met kruidenboter te bestellen, maar het zijn gefrituurde breadsticks. Ach, dat smaakt ook.

Op naar Intrepid Sea, Air en Space museum. Een van de weinige musea waar ze allemaal mee naar toe wilden. Zo vaak krijg je niet de kans om op een vliegdekschip te lopen. En een spaceshuttle te zien. Je kunt er nog spelen ook.

Als we weer buiten zijn zien we een fontein, langs de Hudson. We rennen er door, heerlijk afkoelen. Onze zoon baalt wel, met zijn wond mag hij niet in het water. Dan lopen we richting Times Square. De kinderen vinden het toch wel erg druk. Er wordt, volgens mij, al jaren aan de weg gewerkt en daarom moeten we her en der over straat ipv de stoep. Samen met honderden andere mensen is het toch best lastig om er met een rolstoel tussendoor te komen. De M&M winkel stond op het lijstje van de meiden. Ze kijken hun ogen uit. De bedoeling was om de stad te bekijken vanaf the Top of the Rock. Maar helaas. We zijn er rond 19.00 uur. En de eerstvolgende beschikbare plaats is 21.00. Oh ja.. volgens mij had ik ergens gelezen dat je vooraf kaartjes moest vastleggen voor een bepaald tijdstip. Omdat onze oudste dochter een zeer oog had (flinke schaafplek op het hoornvlies bleek later) en de andere twee erg moe waren besloten we terug te gaan.

Woensdag starten we de ochtend bij de Urgent Care. Het is dan ook al tegen de middag als we in NYC aankomen. We komen aan in het vrij nieuwe gebouw; The Oculus. Het is er druk! Want het weer is omgeslagen. Regen en onweer. We trotseren de regen en gaan naar het 9/11 museum. We hebben getwijfeld of we dit wel of niet moesten doen. Omdat het een belangrijke gebeurtenis weergeeft, een dag die zoveel impact heeft op de stad/het land/ de hele wereld, zijn we er heen gegaan. We hebben ze vooraf verteld wat er op 11 september gebeurd is. Wat ze binnen konden verwachten. (Wij zijn hier zelf eerder geweest). Afgesproken dat ze heel rustig zouden doen en uitgelegd waarom. Ook hebben we gezegd dat als ze vragen hebben ze deze altijd kunnen stellen en we als ze het te spannend vinden altijd weg kunnen gaan. De foto’s van gewonde mensen en de ruimte met foto’s van mensen die overleden zijn slaan we over. De namen op de monumenten vinden de kinderen al heftig genoeg. We leggen alles uit, vertellen welke veiligheidsmaatregelen er genomen zijn om nog zoiets verschrikkelijks te voorkomen. En de kinderen luisteren extreem goed. De jongste van vier zegt dat het heel erg is en dat ze heel verdrietig zou zijn als haar vrienden in de toren zouden zitten. En vervolgens vraagt ze wat we gaan eten. Echt passend bij de leeftijd.

We staan even stil bij de monumenten. Zo onwerkelijk dat daar de torens stonden.

We gaan vandaag wel een hoge toren op. We bezoeken het One World Trade Observatory  deck. Wat hoog. De kinderen zijn onder de indruk! Jammer dat we vanwege het weer niet zoveel kunnen zien. Maar dit hadden we niet willen missen. Het gebouw is zeker rolstoelvriendelijk. Je moet af en toe een andere lift hebben, maar medewerkers leiden je er heen. Goed geregeld.

De dag er na scheen het zonnetje wel, toen maakten we deze foto.
Recht naar beneden vanaf het observatory deck zie je de Oculus en het monument. In de regen.

‘s avonds gaan we naar een park in New Jersey City. We hebben prachtig uitzicht. Wauw! Die skyline van New York City. We maken veel foto’s, zitten lekker op een bankje te kletsen. Wat een ervaring.

Donderdag stappen we weer in de PATH en rijden naar het Oculus. Vandaaruit lopen we naar de plek vanwaar we op de ferry naar het vrijheidsbeeld kunnen. We halen snel kaartjes, we hoeven niets te betalen, omdat dit inbegrepen is bij de Flex pass. En dan gaan we in de rij staan voor de security. Ook hier mogen we voorgaan. Na de security moeten we even wachten. 15 min schat ik. En dan is de ferry er. Het opstappen is even lastig, maar er is genoeg hulp. Zo ook bij het uitstappen.

Het uitzicht vanaf de ferry.

Op Liberty Island staan we in de brandende zon. Het is 33 graden. Gelukkig heb ik de tas gepakt en hebben we flesjes water en zonnebrandcreme in overvloed mee. Pet en zonnebril en we lopen naar het vrijheidsbeeld. We hebben geen tickets om in de voet of in de kroon te gaan. En dat vinden we ook niet erg. Doordat ik veel gelezen heb over dat de grootte tegenvalt vind ik het eigenlijk heel erg meevallen. Zo klein is het beeld nou ook weer niet. We lopen een rondje om het beeld en doen een fotoshoot. Daarna ploffen we in het gras neer. Niet geheel handig met een rolstoel, maar gelukkig is onze zoon nog niet zo zwaar. Het is al lunchtijd. We besluiten om lekker in het gras te picknicken, maar daarvoor moeten we nog wel even eten halen. En dat is niet goedkoop. Voor 75 dollar hebben we flesjes water, twee porties kipfingers, een simpel broodje hamburger en twee kleine pizza’s. Gelukkig smaakt het heerlijk. Na de lunch spelen de meiden nog even in het gras terwijl wij uitbuiken. Als het dan tijd is om te vertrekken staat er een flinke rij bij de ferry. Die mogen we omzeilen en we mogen als eerste aan boord. We varen langs Ellis Island. Hier stappen we niet af. Wij denken dat dit voor de kinderen nog niet interessant is en het staat ook niet bovenaan ons eigen lijstje.

Statue of Liberty

Als we weer aangemeerd zijn lopen we door naar de metro. Vanwege de warmte besluiten we geen tussenstop te nemen, maar rechtstreeks naar Central Park te gaan. De kinderen zijn onder de indruk van een aantal bedelaars in de metro. Van dakloze mensen kijken ze niet meer op, maar het bedelen in de metro is nieuw voor ze. In Central Park aangekomen besluiten we een rondje te lopen. We zien wel wat we tegenkomen. En we komen al snel een waterspeeltuin tegen. Ik had zwemkleren meegenomen voor de meiden. Dus snel omkleden en genieten van het frisse water. Helaas kon onze zoon niet mee in dit water. Zijn wond is nog niet helemaal dicht. Dit vonden wij wel heel lastig. We willen ook niet alle speeltuinen overslaan. De meisjes moesten ook steeds met ons mee overal naar toe. Onze zoon geeft aan het toch wel jammer te vinden dat er geen speeltuinen zijn voor invalide kinderen.

Central Park

Na de speeltuinen in Central Park kijken we hoe er een aantal honkbalwedstrijdjes gespeeld worden. Vervolgens pakken we de Metro terug naar het Oculus om vanuit daar terug naar New Jersey te gaan. Hier eten we heerlijk bij een Chinees/Indonesch? restaurant. Heerlijk, zelfs de kinderen zijn blij dat we geen fastfood eten. We kunnen niet lang blijven tafelen want we krijgen de rekening al terwijl we nog aan het hoofdgerecht bezig zijn. Een extra drankje zit er niet in. Ze willen de kassa gaan opmaken.

Vrijdag rijden we weer terug naar Pittsford.

Ja, het staat nog net op de foto.

Planning vooraf

Vooraf had ik een dagplanning gemaakt. Planningen zijn bij ons maar een leidraad. Zoals je kunt zien was deze planning er vooral om aangepast te worden 😉

DAG 1 ‘s middags de omgeving van het hotel verkennen. Langsgaan bij Carlo’s Bakery in NJ en ‘s avonds genieten van de skyline.

DAG 2 One World Observatory. 9/11 Museum. Oculus. Charging Bull Wallstreet. Vrijheidsbeeld. Brooklyn Bridge. Brooklyn Bridge park.

DAG 3 Intrepid Sea, Air and Space museum. Speeltuin PIER 51 Playground (platform in the Hudson River.) Highline. Grand Central Station. Times square. M&M winkel. Top of the rock ‘s avonds.

DAG 4 Central Park. Trump Tower. Hotel van Home Alone. En eventueel nog iets wat we nog niet gezien hebben. Shoppen.

Dit zouden we nu anders doen.
-hotel in New York City, met een  lift. Op zich was het vanuit New Jersey prima te doen, alleen de rolstoel maakte het niet erg makkelijk. Als je een hotel op Manhattan hebt kun je ook tussendoor even naar de kamer gaan om vervolgens ‘s avonds als het iets afgekoeld is nog de stad in te gaan.

-lunch meenemen naar Staten Island.

-tijdig kaartjes regelen voor Top of the Rock.

-foto’s maken van de kinderen op Times Square. Dit zijn we door de drukte echt helemaal vergeten.

-de kinderen in bubbeltjesfolie wikkelen met een veiligheidsbril op 😉

Wel of niet doen met kinderen?

Wel. Ik zou zo weer gaan! De kinderen vonden het geweldig. Ze praten heel veel over de vakantie. Weet je nog… dat we op die hoge toren stonden. Weet je nog.. op de boot naar het vrijheidsbeeld. Hé mama, dat hebben wij ook gezien he in New York.

Wel of niet rolstoelvriendelijk?

Grotendeels wel. Veel voetpaden, hele behulpzame mensen, weinig wachtrijen, veelal invalidetoiletten. Echter moet je wel goed plannen, niet alle metrostations zijn rolstoelvriendelijk en dat was voor ons een flinke tegenvaller.

Ik ben heel erg benieuwd naar ervaringen van andere gezinnen. Ben je in New York City geweest met kinderen. Wat is goed bevallen en wat iets minder?

En voor mensen die met een rolstoel door NYC gewandeld hebben. Wat is jullie ervaring? Ik hoor het graag.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

zeven − twee =

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies ". Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten