Logeerpartijtjes

Wie had gedacht, zo’n twee jaar geleden, dat ik nu een bericht zou schrijven over logeerpartijtjes. Tot twee jaar geleden waren de logeerpartijtjes van onze kinderen maar minimaal. Ja, bij opa en opa of een keer een nachtje bij oom en tante. En de oudste durfde ook nog naar z’n beste vriend. Wel met buikpijn van de zenuwen, maar hij deed het toch.  Bij anderen logeren was echt geen optie. Veel te spannend. (Ik twijfel of ik nog een bericht zal schrijven over heimwee. Interesse? )En nu..

Altijd een boek mee. 9 van de 10 keer is dat: het leven van een loser.
Lees verder “Logeerpartijtjes”

Vakantiebeurs met dochter

Afgelopen zondag stapte ik samen met onze oudste dochter op de trein, klaar voor een dagje reisinspiratie op doen. In de trein heeft ze heerlijk gekleurd. Ideaal vind ik dat, de tijd vloog om. En na een uurtje kwamen we aan op Utrecht Centraal. Een paar minuutjes lopen tot de Jaarbeurshallen en daar zag ze opa en oma al staan.

Geen tijd om haar jas uit te doen, er moest gekleurd worden.

We betaalden €1,50 voor de jas en gingen in hal 12 naar binnen. Daar lagen zeilbootjes in het water. Dochter wilde dat natuurlijk graag doen, maar we waren net binnnen en op haar kidspaspoort stonden nog zoveel andere dingen dat we besloten eerst verder te lopen. Gelijk kwamen we al aan bij een stand van Buro Scanbrit. Hier kregen we de eerste informatie over Lapland. De informatie die mij bijgebleven is; er wordt gevlogen op drie luchthavens, waarvan twee echte skigebieden zijn. In Fins Lapland is het wat authentieker dan in Zweeds Lapland. En vooral de prachtige foto’s. Bij de stand van Voigt Travel is dochter op de foto gegaan voor een groen scherm. Daarna kon ze kiezen uit een mooie achtergrond. Bijvoorbeeld met het Noorderlicht. Maar omdat ze van paarden houdt koos ze voor de foto met een paard 😉

We liepen verder en kwamen bij ‘Time to Momo’ langs. Hier deed ze een test. Welke stad past bij je. En het resultaat: New York! Hoe toevallig?! Ze kreeg een boek over de stad met daarin leuke wandelroutes en hotspots. Hier staan ook de, voor ons, minder bekende eetgelegenheden in en een handige kaart om mee te nemen als je de stad gaat verkennen.

Bij de kidsclub is ze nog geschminkt en heeft ze gekleurd terwijl wij een broodje aten. Tussen 13.00 en 14.00 moesten we bij de Rwanda stand zijn (dat was nog wel even zoeken, misschien de volgende keer toch de plattegrond maar gebruiken). Daar kreeg ze een ballondier. Olifanten, apen.. vanalles kwam voor bij. Wij liepen naar huis met een roze paard. Roosje genaamd.

Omdat wij naar de Verenigde Staten gaan dit jaar wilde ik daar vooral informatie over hebben. Maar eigenlijk viel met dat wel tegen. Voor mijn gevoel was er minder dan de afgelopen keren dat ik geweest ben. (ook over kamperen in Nederland bijvoorbeeld). We hebben een offerte van Sunny Cars gehad met veel informatie, een poging gedaan om een vliegreis naar Canada te winnen en er is een offerte onderweg van de Jong Intravakanties. Doel is nog steeds om alles zelf te boeken, maar je weet maar nooit wat ze te bieden hebben.

Na een lekkere snack hebben we nog een rondje gelopen. En geprobeerd prijzen te winnen. De eerste nieuwsbrieven hebben mijn mailadres al gevonden. En er zal nog wel veel komen.  Dochter nog oorbelletjes gekocht. En, voor haar erg belangrijk, een knuffeltje gewonnen bij Sunweb. Haar woorden aan het eind van de dag: ‘ik wilde helemaal niets en ik heb van alles gekregen. En dankjewel gezegd, want dat hoort zo. Wat een geweldige dag!’ Wij hebben ook genoten. Wat leuk om te zien dat ze zo kan genieten van een dagje vakantiebeurs.

Ze heeft zoveel gekregen. Alle pennen en snoepjes staan er niet eens op.

Of eigenlijk maakt het ook niet uit waar ze heen gaat. Ze wordt gewoon blij van dagjes weg en 1 op 1 tijd met papa of mama. Maar ook op pad met opa en oma vindt ze geweldig. Volgende keer zal ik schrijven over onze één op één dagjes en nachtjes weg. Ik vind dat zo belangrijk voor de kinderen om ook iets alleen met papa of mama te doen. Doen jullie ook regelmatig 1 op 1 uitjes met de kinderen?

Nieuw jaar; terugblik en vooruit kijken

En dan is het alweer 2 januari. Sinds de kerst denk ik al na over mijn eindejaarsblog. Waarom het zo lang duurde? Tijdgebrek? Nee niet perse. Ik wist eigenlijk niet wat ik moest schrijven. Wat was het voor een jaar? Moeilijk te omschrijven. Ik vond het geen topjaar, maar het was ook niet één en al ellende. Meer mwah.. oké. Iedereen had zijn hoogtepunten en dieptepunten. Omdat schrijven echt een hobby voor mij is en ik dagboeken altijd kwijt raak probeer ik het jaar toch kort samen te vatten.

Lees verder “Nieuw jaar; terugblik en vooruit kijken”

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies ". Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten