Inpakstress

Jarenlang dacht ik dat het moment van inpakken al ontspanning is.
Daar kwam ik toch even op terug afgelopen vrijdag.

Ik ga even terug naar deze dag. Om 07.40 maakt zoon me wakker. Oeps.. verslapen. Dat begint al goed. Even haasten en om 08.25 zijn de oudste twee op school. Gelukkig niet te laat. Om 09.00 uur zit de eerste was in de wasmachine. Snel de vaatwasser vullen en dan strijken. Veel strijken. Heel veel. Waarom wacht ik hier ook alweer altijd zo lang mee? Daar heb ik nu spijt van! Ondertussen wil jongste dochter samen puzzelen, fietsen, kleien en knutselen. Ik pak de knutselspullen er bij en ga zitten. Vijf minuutjes dan.

Die vijf minuutjes worden er al snel 15. Maar dan moet ik toch echt verder. De was is klaar. En het begint te regenen. Zo droogt het dus nooit. En natuurlijk kunnen deze shirtjes en jurkjes en mijn lichtroze schoenen niet in de droger.  Ik ga verder met het pakken van de koffers en tassen voor vijf personen. Ik weet altijd heel goed wat ik mee wil nemen, maar nu vind ik het lastig. Het is vandaag heel warm en vochtig, maar het wordt koeler en zal gaan regenen en onweren het weekend. Dan maar van alles wat mee; lange mouwen, lange broeken, een vest en jas, korte mouwen, korte broeken/rokjes en jurkjes en natuurlijk zwemkleding. Laarzen, dichte schoenen, sandalen en slippers. Resultaat: volle koffers. We kunnen net zo goed een maand weg blijven. Gelukkig gaan we met de auto op vakantie.

Inpakstress

Maar goed, om 12.00 uur haal ik oudste dochter op en lunchen we met z’n drieën in de woonkamer op de bank. En dat blijkt niet zo handig te zijn. Ik moet nu ook nog stofzuigen. En de volgende was ophangen en de vaatwasser leeghalen en weer vullen en.. en.. Oké, ik geef het toe: ik heb last van inpakstress. De was die ik opgehangen heb is vijf minuten voordat we gaan nog steeds kletsnat. Dan maar zo mee in de auto. Haasten, rennen, wat een gedoe dat inpakken. Toch is het gelukt om 14.15 te vertrekken, zoals afgesproken.

Relaxt vertrekken

Ik heb met mezelf afgesproken dat ik de volgende keer weer ontspannen wil vertrekken. Hoe ik dat ga doen? Ik denk er nog over na. Ik zal in ieder geval zorgen dat ik niet hoef te strijken op de dag van vertrek. Dat maakt de vertrekdag al een stuk leuker. En ik ga buiten lunchen, zodat de stofzuiger gewoon in de kast kan blijven staan. Ook wil ik vooraf een inpaklijst maken. Dan hoef ik niet meer na te denken over wat er in de koffer moet. Eerder pakken lukt niet altijd. Ik was nu ook pas donderdag rond 19.00 uur thuis. En ik moest ’s avonds nog weg. Niet zo handig gepland.

Achteraf

Het was een heel warm weekend. We hebben ’s avonds even een lange broek aangehad, tegen de muggen. Maar verder hadden we alleen zomerkleren aan. De helft kon dus weer terug in de kast. Ik had wel maar vier eenpersoons dekbedovertrekken mee. Maar ik heb om mijn dekbed een matrashoes gedaan. (die heb ik altijd 1 extra mee, met kinderen die ’s nachts net zindelijk zijn altijd handig). Het bleef vrij goed zitten. Te weinig spullen had ik dus zeker niet meer, maar dat was ook onmogelijk met zoveel spullen.

In mijn volgende blog zal ik vertellen over het weekendje weg en een aantal foto’s delen.

 

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

11 − 3 =

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies ". Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten