Jarenlang dacht ik dat het moment van inpakken al ontspanning is.
Daar kwam ik toch even op terug afgelopen vrijdag.
Ik ga even terug naar deze dag. Om 07.40 maakt zoon me wakker. Oeps.. verslapen. Dat begint al goed. Even haasten en om 08.25 zijn de oudste twee op school. Gelukkig niet te laat. Om 09.00 uur zit de eerste was in de wasmachine. Snel de vaatwasser vullen en dan strijken. Veel strijken. Heel veel. Waarom wacht ik hier ook alweer altijd zo lang mee? Daar heb ik nu spijt van! Ondertussen wil jongste dochter samen puzzelen, fietsen, kleien en knutselen. Ik pak de knutselspullen er bij en ga zitten. Vijf minuutjes dan.