Niagara Falls

Een bucketlist dingetje.

De vorige watervallen die we zagen waren de watervallen van Coo. Wat een tegenvaller. Nu kwamen we praktisch langs Niagara vanuit Toronto (Canada) naar Pittsford (USA). Maar voor deze watervallen zouden we ook zeker omgereden hebben. Wow! wat een natuur.

We kozen voor de Canadese kant. Van verschillende mensen hoorden we dat we als we konden kiezen in Canada moesten gaan.

12.00 uur. We lunchen snel bij de auto. En lopen over het voetpad, langs het water. Wauw dit is al mooi. Horen we daar al het geluid van de watervallen? Nee, dat is nog maar een kleintje. De kinderen kijken hier hun ogen al uit. En wij genieten er ook van.

Als we doorlopen wordt het steeds drukker. Het is wel echt een toeristische plek. Wat een selfies worden er gemaakt. Op de route zagen we al allemaal reclame over pretparken. En langs de kant staan vele hotels.

En dan staan wij op die plek waar je het beste uitzicht hebt. We voelen de nevel. Mooi om te zien hoe water met zoveel geweld naar beneden kan vallen. De kinderen vragen zich af wat er gebeurt als je, net als het eendje dat we zien, daar zwemt. Het eendje houdt van risico’s, vlakbij de waterval besluit hij (of was het nou een zij) weg te vliegen. Gaan we voor de kindvriendelijke versie waar we niet vertellen over de rotsen en de stroming. Nee, we besluiten ze de waarheid te vertellen. Overal staan waarschuwingsborden dat je niet op de kant mag klimmen. En toch zijn er mensen die dit doen. Gelukkig worden ze zoveel mogelijk teruggefloten. Onze kinderen proberen het niet eens. Misschien dat de waarheid toch indruk heeft gemaakt.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

13.00 uur. We maken wat foto’s, halen een belachelijk duur ijsje en kiezen er voor om richting de boot te lopen. Een wandeling van zo’n vijftien minuten. De kinderen denken nog terug aan onze wandeling in Toronto en geloven ons niet meer. (Zie mijn vorige bericht)

Gelukkig valt het dit keer echt mee. We zien ondertussen een uitkijktoren, mensen die een wandeling maken ‘behind the falls’ en gillende mensen van een tokkelbaan. Dat is ook een leuk idee vinden wij! Alleen de kinderen denken er iets anders over. Voor ons dus de boot.  Dan weer een keuze. Met de kabelbaan naar beneden of gewoon met de lift. Het wordt de lift. Dat gaat sneller en is voordeliger.

14.00 uur. De rode poncho’s plakken aan ons lichaam. Wat een hitte. Gelukkig kunnen we snel de boot op. En daar hebben we geen seconde spijt van. Wat zijn die watervallen hoog! Wat een herrie! Geweldig om dit met zijn vijven te doen. We zijn kletsnat, maar dat was zeer welkom met dit weer. We lachen als we weer een lading water over ons heen krijgen. Vanaf beneden ziet het er zo anders uit. Veel groter. De boot leek vanaf boven ook veel verder van de watervallen te stoppen. Op de boot lijkt het echt alsof we er bijna onder staan. Dit hadden we echt niet willen missen. Onze zoon zou willen dat hij hier dichtbij woonde, dat was leuk geweest voor een kinderfeestje. Ik zeg; goed idee! Als iedereen zelf betaald ga ik wel mee ;).

• 

• 

• 

• 

15.30 uur. We kopen nog wat koude flesjes water, want we hebben nog een ritje naar Amerika voor de boeg. Ongeveer 1,5 uur voordat we op onze bestemming zijn zegt de navigatie. Een laatste fotoshoot en we zijn er weer vandoor.

Nachten hier verblijven hoeft m.i. niet, maar mocht je toch overnachten;   ’s avonds moeten de watervallen heel mooi verlicht zijn.  En tot 2 september is er dit jaar ook vuurwerk.

Voor wie geïnteresseerd is in de Hornblower Niagara Cruise: voor volwassenen kostte het 29,32 CAD inclusief tax en voor de kinderen (vanaf vijf jaar) 18,02 CAD inclusief taks. Voor de jongste van drie jaar hoefden we nog niets te betalen. In het hoogseizoen gaat de boot elk kwartier tussen 10 uur s ochtends en vier uur ’s middags. (let op dat de boarding voor de laatste cruise 15 min. eerder sluit)