Deel 1 van het reisverslag van onze camperreis door Amerika.
‘Bijna. Bijna gaan we. Zal het deze keer echt doorgaan? We hoeven niet meer te testen. Maar wat als we toch nog net vooraf corona krijgen. We moeten nog wel alle vaccinatiegegevens mee nemen. Toch ook maar testen meenemen? Dat is goedkoper dan daar testen.’ Het was weer chaos in mijn hoofd de dagen voor vertrek. Nadat we de vakantie al twee keer verzet hadden vond ik het de laatste dagen voor vertrek ineens wel weer heel erg spannend worden. Maar zoals je kunt lezen komt er een reisverslag van Amerika. We zijn dus gegaan! En het was in 1 woord FANTASTISCH. Omdat we zoveel gezien en gedaan hebben maak ik een verslag per week. Ik had een reisdagboek bij me en zal dat wat ik op vakantie geschreven heb met jullie delen. Na de weekverslagen volgt een bericht met de gehele route, do’s en don’ts en alles wat ik toch nog even wilde delen.
28-07-2022 Met de trein naar Brussel
N. is jarig! ’s ochtends tijdens het werken is mijn rug nog ingetaped. Hopelijk kan ik zo de hele reis een beetje uit de voeten (of zitten).
We vertrokken mooi op tijd en zo konden we zelfs een trein eerder nemen. De reis ging snel. Al dachten de meiden daar iets anders over. Stuiterballen. In Brussel moesten we even zoeken naar de juiste plek, maar al snel zaten we in de shuttle. We hadden 2 hotelkamers met een tussendeur. Handig. Even een koekje en wat drinken. De laatste dingen regelen. Douchen en naar bed.
29-07-2022 De oceaan over
Na een onrustige nacht stonden we om 05.30 alweer op. We namen de shuttle van 06.30 uur en waren ruim op tijd. Binnen een uur zaten we al bij de gate. Dat hadden we niet verwacht na alle ellende op de vliegvelden de afgelopen dagen/weken en misschien al wel maanden. De kinderen luisterden heel goed. Dat ging soepel. Ik werd er nog uitgepikt voor een extra drugs/explosieven controle, maar dat was gelukkig in orde en toen mocht ik als 1 van de eersten aan boord. Daarna kwamen Alex en de kinderen en begon het lange wachten. N. huilde van spanning en mocht gelukkig nog even naar de wc voor we opstegen. Daarna nam de spanning af en ging ze samen met haar zus schrijven in het reisdagboek.
De reis ging goed. De kinderen hebben helemaal niet gemopperd. We landden 40 minuten later dan gepland in New York, maar verder verliep alles zoals het moest. Al vroeg de vrouw bij de grenscontrole nog wel even aan L. of Alex wel mee mocht. Hij zei gelukkig ‘Ja’. Na bijna drie uren wachten vertrokken we richting San Francisco. F. sliep bijna de hele vlucht. En ook N, L, Alex en ik deden een dutje. De service was een stuk minder uitgebreid dan de eerste vlucht, omdat dit een binnenlandse vlucht was. Daarom geen eten, kussen of dekentje. Maar alleen drinken en wat snacks.
Aangekomen op het vliegveld konden we meteen doorlopen naar de koffers. Er stond aangegeven dat die op band 1 zouden aankomen. Gelukkig wilden F en N niet wachten en renden ze een rondje. Ze zagen toevallig onze koffers op bagageband 2. Goed bezig Meiden! We liepen door naar de shuttle, die kwam net aanrijden en zo waren we om 22.00 uur al in het hotel.
We zagen gelijk al wat van het hotel doordat we op zoek gingen naar wat te eten. Het avondeten hadden we toch wel gemist. Het werden wat blikjes frisdrank en chocola en chips. Ach, je moet wat. Daarna vielen we al snel in slaap.
30-07-2022 Relaxen bij het Airport Hotel
Na een lange ruk slaap werden Alex, L en ik wakker om 07.00 uur. De meiden maakten we rond 08.15 wakker voor het ontbijt. Geen jetlag? Dat zou fijn zijn. Het ontbijt was al net zo goed al het hotel. Eigenlijk helemaal niet Amerikaans. Na het ontbijt gingen we een stukje wandelen langs de baai met uitzicht op het vliegveld en de Golden Gate Bridge dachten we. (Later bleek het de andere brug te zijn, die qua model wel op de Golden Gate Bridge leek. Oeps..).
Toen was het tijd om te zwemmen. Dat wilden de kinderen zo graag. Voor de lunch haalden we magnetron pizza’s en Mac & Cheese in het hotel. Het was te eten, maar lekker konden we het niet noemen. Rond 16.30 gingen we naar de ‘Dome’, we vonden het op Center Parcs lijken. Het was Happy Hour. Gratis drinken en een zak chips of nootjes. Voor het eten gingen de meiden nog even zwemmen. We gingen rond 19.30 naar het restaurant. Het eten was heerlijk, maar omdat N bijna niet wakker kon blijven gingen we al na ruim een uur terug naar de kamer. N ging slapen en de rest ging bankhangen voor het naar bed gaan. Dat was een lekker relaxed dagje. Fijn zo na een paar hele drukke weken. Lekker bijkomen van de reis voor we de stad in gaan.
31-07-2022 Op naar de stad
Eerst aten we een heerlijk uitgebreid ontbijt. Daarna pakten we de koffers in. En toen was het nog maar 09.00 uur ’s ochtends. We waren vanochtend namelijk al heel vroeg wakker. Rond 6 uur klaarwakker, toch een jetlag? We besloten nog lekker een rondje te wandelen. De Uberchauffeur zou pas om 12.30 komen. Hij was er zelfs al 15 minuten eerder waardoor we al voor 13.00 uur in het volgende hotel aankwamen. Het Signature Hotel, 2 sterren, maar daar merkten de meiden niks van. Zij waren helemaal blij met het driepersoons stapelbed. Wij vonden de buurt toch niet zo prettig. Heel veel daklozen met zo te zien verslavingsproblematiek. Even dachten we naar een ander hotel te switchen, maar ook in het centrum waren heel veel zwervers. Later hadden we het erover dat er toch liever niet ’s avonds op pad gingen. In New York City voelden we ons zelfs meer op ons gemak.
De kamer was al schoon gemaakt. We zetten de koffers neer en besloten de stad in te gaan.
Cable Car
Tijdens de wandeling kochten we wat fruit bij Walgreens. Dat aten we terwijl we op een bankje zaten naast een cable car halte. We hadden al gezien dat er aan het begin een hele lange rij stond voor de cable car. Toevallig kwam er een lege cable car langs en mochten wij mee voor 8 dollar p.p. We kregen achteraf het geld voor de kinderen nog terug.
Wat een belevenis. De wegen zijn zo steil in San Francisco. Alex stond op het randje en genoot daar echt van. We reden langs Lombard street. Deze straat was vanuit de cable car niet zo goed te zien. Dus we moeten nog een keer terug. We spraken een Amerikaans stel en die zeiden dat we een heel rondje konden blijven zitten. Helaas, dat ging dus niet. We moesten eruit bij Fisherman’s Warf. En voor de rit terug stond er een enorme wachtrij. Dus gingen we gelijk maar even verder de toerist uithangen.
Fisherman’s warf
Links zagen we de Golden Gate Bridge. Nu echt 🙂 En rechts Alcatraz. Eerst dronken we wat bij een typisch visrestaurant. Daarna liepen we in de richting van Pier 45. Daar was een oude speelautomatenmuseum. Leuk om even doorheen te lopen. We liepen verder naar Pier 39 en daar zagen we zeeleeuwen. Zoals te lezen is in alle toeristische informatieboekjes. Een van de zeeleeuwen was nog even lekker aan het poepen voor ons. Bah bah.
We liepen over het kermis/ marktplein achtige Pier 39 terug naar de cable car. Jammer, toch weer een flinke wachtrij. 75 minuten zou het duren. Achteraf bleek dit een klein uurtje te zijn. Tijdens het wachten zagen we het draaien van de wagonnetjes. Toch behoorlijk ouderwets. Veel handwerk. Ook de cable car chauffeur moest hard werken. Maar wat wil je met zo’n steile route. De terugweg stonden Alex en L samen op de rand. Stoer he? Eten deden we bij de Burger King en liepen vermoeid terug naar het hotel. Alleen Alex redde het tot 22.00 uur. De rest lag al snel te dromen.
01-08-2022 Golden Gate Bridge
Om 04.00 uur was het al druk in het hotel. Gelukkig vielen we bijna allemaal weer in slaap tot 07.00 uur. Bijna allemaal, ik bleef wakker. Ja, toch een jetlag. Het zou vandaag gaan regenen. De Golden Gate Bridge stond op het programma. 8,6 km lopen naar de brug toe zagen we niet zitten en de metro kwam ook niet op de plek van bestemming. De bus leek ons ingewikkeld, met meerdere keren overstappen. Dus kozen we wederom voor Uber. Voor 28 dollar hadden we een grote auto met chauffeur die ons naar Presidio National Park bracht. We liepen langs de kust en zagen de brug zelfs zonder mist. Dat is een uitzondering geloof ik. N wilde heel graag ook echt op de brug lopen, want niemand uit haar klas had dat ooit gedaan.
Vele fotomomenten later dronken we warme chocomel en thee bij een koffietentje met zicht op de brug. Met een croissantje, want het hotelontbijt stelde vanochtend niet zoveel voor.
We liepen terug langs de kust, zochten krabbetjes en lieten ons verrassen door het zeewater. Natte voeten Alex?
Daarna kwamen bij een hele leuke natuurspeeltuin. Met klimrekken, hout om te bouwen en stenen om te stapelen. De waterpomp kon daar natuurlijk niet ontbreken. Later hoorden we dat deze speeltuin er niet alleen heel nieuw uitzag, maar ook echt nieuw was.
Toch de bus
We hadden geen internet, dus wisten niet zo goed hoe we terug naar het hotel moesten toen we toevallig bus nummer 30 zagen. Alex vroeg waar deze naar toe ging en met behulp van de kaart die Sjoeke (#teamzeker) mee had stippelden we een route uit. Bij de Mac namen we een late lunch, kochten wat spullen bij de Walgreens voor de volgende dag en liepen terug naar het hotel. Het was alweer 16.30 uur. Tijd om wat te hangen in onze kamer. Ik besloot lekker in mijn pyjama het reisverslag van deze Amerika reis te schrijven.
02-08-2022 Alcatraz Island
We stonden vroeg op na een onrustig nachtje. Het was de planning om de 1e streetcar te nemen richting Pier 33. We namen lijn F met vertrek om een paar minuten over 8. Exacte vertrektijd wisten we niet. Een streetcar is eigenlijk een soort tram. Maar dan wel een ouderwetse. 3 Dollar per volwassene, kinderen gratis. Natuurlijk waren we weer veel te vroeg op de plek van bestemming.
We konden nog een uur in de zon zitten. Voor het eerst deze vakantie. Maar ook hier liep alles soepel en zo vertrokken we al om 09.30 uur met de boot naar Alcatraz. In plaats van de gereserveerde tijd van 10.00 uur. De boottocht was eigenlijk wel mooi. Na een praatje van een ranger op Alcatraz Island mochten we rondlopen. Eigenlijk een heel mooi eiland met vele vogels en bloemen en planten. Maar vooral een indrukwekkend verhaal. N was al snel uitgekeken, F wilde vooral alles zien in het gevangenisgebouw en L vond de ontsnappingsverhalen het meest interessant. The Hole maakte op mij veel indruk. Zo’n donkere cel waar gevangenen soms dagen/ weken/ maanden geïsoleerd op gesloten zaten. Als je al niet gek was dan zou je het daar wel worden. Verder vond ik dit bezoek zeker wel de moeite waard. Ik vind dat je hier wel geweest moet zijn als je in San Francisco bent geweest. Ik kocht nog een autobiografie van een gevangene. Hoop dat het wat is. Het eiland behoort tot de nationale parken en is goed onderhouden. Misschien komt dat ook omdat er flinke straffen staan op vernieling of graffiti. 2 jaar cel en 20.000 dollar. Je mag alleen op het pleintje eten en drinken (m.u.v. water).
Lombard Street
We namen de boot terug. Opvallend was het weer vandaag. Je moet inderdaad laagjes aan in San Francisco. We begonnen in de zon en verbrandden ons gezicht zelfs een beetje. Op de boot en op het eiland zorgde de wind ervoor dat we een jas aandeden om die vervolgens weer snel uit te doen. We aten een late lunch bij Pier 39 en daar regende het weer, waarna we weer snel onze jas uit deden toen de zon te voorschijn kwam. Om vervolgens binnen enkele minuten weer aan te doen.
Ik at voor het eerst een clam showder. Soort ragout van krab (denk ik 🙂 ) in een uitgehold brood. Ik verwachtte er niet zoveel van, maar eigenlijk smaakte het best goed. Genoeg energie om aan de wandel te gaan. Om de spieren op de proef te stellen.
We liepen naar Lombard Street. Deze steile en meest bochtige straat van San Francisco is bekend van de vele foto’s en films. Toch wel bijzonder. Ook al is het maar een straat. Je zult er maar wonen. Zoveel toeristen elke dag. En dan ook nog elke keer die helling op en af moeten, wat zullen je benen dan gespierd zijn. We liepen de trappen op en buiten adem kwam ik aan. L, F en N renden zelfs een stukje. Hoe dan?
We zouden teruglopen naar de F-lijn, maar dat lukte niet helemaal. De kinderen waren moe, maar na een ijsje konden ze er weer tegenaan. Uiteindelijk liepen we zelfs helemaal terug naar het hotel. Schoenen poetsen, want ik moest weer zo nodig in de poep staan. Bah. En toen even helemaal niet. We wilden eigenlijk nog via de City Hall naar de Painted Ladies, maar we hadden de City Hall al gezien, waren moe en konden de kinderen niet motiveren met een stel gekleurde huizen. Dus de kinderen deden samen een spelletje in de lobby. Alex keek een film en ik viel al snel in slaap.
’s avonds haalden we nog een pizza, douchten nog uitgebreid en deden verder niks meer. Oh ja.. gisteren aten we ook al zo’n enorme pizza, die haalden we om de hoek bij een pizzeria. Niet duur en lekker.
03-08-2022 Bye San Francisco, Hello Camper..
Eerst belden we met Nederland met de jarige oma. De kinderen vertelden in het kort wat ze meegemaakt hadden en showden de kamer. Daarna pakten we de spullen in. Om 11.00 uur uitchecken en om 11.20 uur was de Uber chauffeur er al. Tien minuten eerder dan gepland. Doei Doei San Francisco. Tijd voor ons camperavontuur.
Het camperavontuur beschrijf ik in de volgende delen van het reisverslag Amerika.
Vragen? Stuur me gerust een berichtje.
Nieuwsgiering naar de rest van het Reisverslag Amerika? Dan moet je helaas nog even wachten.