Toen-Nu-Later
Toen
Toen ik een site aanmaakte om te bloggen was mijn intentie om te schrijven over vakanties/reizen en opgroeiende kinderen. Mijn kennis uit de opleidingen die ik deed, mijn werkervaring en vooral mijn eigen ervaringen wilde ik delen. Ik droomde over lange reizen en ik hield van schrijven. Een goede combinatie dacht ik. Corona gooide roet in het eten. Ik wilde hier niet over schrijven. Al die negatieve verhalen. En de positieve vond ik dan weer niet interessant genoeg om over te schrijven.
Nu
Ik kan blijven wachten tot dat stomme virus met z’n vele varianten weg is, maar dan schrijf ik nooit meer denk ik. Nu weet ik het even niet zo goed. Wat wil ik? Wat maakt mij nou echt gelukkig? Wat zijn mijn dromen en plannen? Wat wil ik met de site? Ik heb in de kerstvakantie twee boeken gelezen die me aan het denken hebben gezet. De boeken ‘Beter op reis’ en ‘De reis van je leven’ (van Joost en Viora). Op aanraden van mijn zus. Thanks! Die hebben mij aan het denken gezet. Waarom wachten? Doe wat je wilt doen!
Later
Later Later Later…. uitstelgedrag. Daar ben ik best goed in. Ga ik NU nadenken over wat ik LATER wil? Of ga ik NU nadenken over wat ik NU wil?
Wie ben ik?
Ik ben Sjoeke, alweer 37, getrouwd met een hele lieve man en heb drie fantastische kinderen. Ik werk met veel liefde in de kinderopvang. Houd van slapen en van liggen 🙂 lezen. Ben dus eigenlijk best lui. Gelukkig houd ik ook van wandelen, geen uren hoor, gewoon een gezellig rondje. Spelletjes doen, samen film kijken, op pad met de kinderen, nachtjes weg, borrelavondjes en carnaval vind ik ook erg leuk. Maar stiekem leef ik toch wel een beetje van vakantie naar vakantie en ik merk dat ik een veel leuker mens ben als er weer iets is om naar uit te kijken. Ik houd niet van het huishouden, sporten en vroeg opstaan (tenzij ik voor een vakantie vroeg uit de veren moet, dan mag je me ’s nachts wakker maken). Ik zei al dat ik lui ben hè 🙂
Wat houdt me dan nog tegen?
- Mijn gezin. Moet ik alles ontregelen vanwege mijn droom? Het moet niet alleen leuk zijn voor mij, maar ook voor de kinderen. Ik zeg niet dat ze niet mee willen, maar ze vinden het allemaal wel een hele grote stap. Gaan we echt op wereldreis met kinderen?
- Geld. Als ik alleen zou zijn dan zou ik zeggen. Ik verkoop (bijna) alles hier en ga op pad. Maar geen haar op mijn hoofd die zonder man en kinderen maandenlang wil reizen. Du dit is nog wel een dingetje (of eigenlijk een groot ding). Ik zal dus de loterij moeten winnen. Of toch flink door sparen. Extra werken, spullen verkopen of werk vinden dat we beide tijdens onze reis online kunnen doen. Parttime werken tijdens de reis zal er wel voor zorgen dat we langer kunnen gaan. Tips?
- Huis. Eigenlijk wil ik het huis niet zomaar verkopen, we wonen op een prima plek en als we weer terugkomen moeten we natuurlijk wel een huis hebben.
- Werk. We hebben beide een baan die goed bevalt. Komen ze toch weer aan… Zie je ze ook al? Al die beren? Er staan er nogal wat op de weg.
Wereldwijd opgroeien
Ik blijf gewoon lekker schrijven wanneer ik daar zin in heb. Wie wil die leest het en wie niet wil die leest het niet. Eigenlijk is het zo simpel. En dan hoop ik dat ik over een jaar kan zeggen; “het is weer wereldwijd opgroeien geworden in plaats van opgroeien op je vaste stekkie”.
En later
Later wil ik geen spijt hebben van dingen die we niet gedaan hebben als gezin.