Terug van een onvergetelijke reis.

De eerste kennismaking met Amerika.

Het is al een tijd geleden dat ik geschreven heb. We waren namelijk drie weken weg. Maar we zijn er weer. En heel veel ervaringen rijker. Er staan vele blogs op de planning. Maar voor nu richt ik me op de kennismaking met de staat New York. De (voor hen) doodgewone dingen die ons opvallen.

• De brievenbus was mijn favoriet. De post wordt gewoon nog opgehaald. Vlaggetje omhoog en de postbode regelt de rest. 

• Alle elektra boven de grond. Vind je het gek dat er zo vaak een stroomstoring is? Ook de stoplichten bungelen maar wat aan de draden. De stoplichten vonden we ook erg bijzonder afgesteld. Als wij, als voetganger, mochten doorlopen, had vaak afslaand verkeer ook groen. Wat dus betekent dat je als je groen hebt nog veel beter moet opletten dan in Nederland.
• Hi! How Are You? De meest gestelde vraag door onbekende mensen.
• Iedereen is echt heel aardig voor mensen in een rolstoel of op krukken. Je mag overal voor en iedereen houdt de deur voor je open. Voor mijn gevoel nog veel meer dan in Nederland.
• Lang tafelen? Doe dat maar thuis. We hebben een paar keer al de rekening gekregen terwijl we het hoofdgerecht nog niet ophadden. Een nagerecht of koffie na is dus geen optie.
• Gezond eten? Je moet er wel even je best voor doen. Alles is heel zoet of heel zout. Zelfs brood is dagenlang houdbaar. Wat zouden ze daar allemaal in doen?

• Drive in Fastfood, Drive in Bioscoop, maar ook een Drive in pinautomaat. Die kende ik nog niet. Je moet overal al naartoe in de auto. (op de steden na natuurlijk). Uitstappen is dan wel wat veel gevraagd. Ik zou daar zelf wel aan moeten wennen hoor. Dat alles zo ver rijden is. We hebben ons er ook een paar keer flink op verkeken. Dan werd gezegd dat iets dichtbij was en moesten we anderhalf uur rijden. Dat is voor ons Nederlanders toch wel ver voor een activiteit van een uurtje. Ook was de maximumsnelheid lager dan hier.
• Wat een prachtige natuur heb je in dit land. En dan hebben we nog maar een klein stukje gezien.

• To sue = aanklagen. Een ongelukje op een trampoline. Kan gebeuren toch? Daar denken veel mensen in Amerika anders over. Hoe vaak we wel niet gevraagd zijn of we de eigenaar gingen aanklagen? Uhm.. nee. Dit is toch niet hun schuld? Daar begrepen ze echt helemaal niets van.
• Geld; voor mijn gevoel lijken al die biljetten op elkaar. Bijna alles wordt betaald met creditcard, maar ze hebben dus ook nog steeds cheques. Daar heb ik me wel over verbaasd. Die zijn hier toch al een hele tijd uit de roulatie. De prijzen in de (enorme) winkels vielen best mee. Alleen vergat ik de ’tax’ er wel eens bij te rekenen. Oeps. toch een tegenvaller. En de fooi in restaurants vind ik ook een heel rekenwerk. Maar daar hebben ze iets op gevonden. Op veel bonnen staat al hoeveel 15/18/20 procent fooi is. Nu hoorde ik dat Nederlanders vaak zuinig zijn met fooi. Ik denk dat dit komt, omdat we dit niet gewend zijn.
• Gras maaien stellen wij altijd zo lang mogelijk uit. Daarom hebben we nu geen gras meer ;). Maar ik denk niet dat ik dat zou durven in Amerika. Wat een gras, allemaal wekelijks gemaaid.
• Wat een vriendelijke behulpzame mensen hebben wij getroffen. Daar zijn wij echt heel dankbaar voor.

Ben je ook al eens in de staat New York geweest? Wij vonden het zeker de moeite waard! We gaan graag nog eens terug. Heb je nog toevoegingen?