Over het opvoeden van kinderen, overal ter wereld.
Een verschrikkelijk woord. Vind ik. Maar in de wereld van de jonge ouders toch al wel redelijk ingeburgerd. Een laatste vakantie samen, tijdens de zwangerschap. Ach, er is altijd wel een reden voor vakantie.
Onze allerlaatste vakantie samen, zonder dat we de verantwoordelijkheid hadden voor de kinderen, was ook gelijk onze huwelijksreis.
Dit bericht schrijf ik nadat ik deze week meerdere keren ouders heb horen zeggen ‘oh gelukkig is het bij jullie ook zo’, ‘ik ben blij dat ik niet de enige ben bij wie de kinderen niet gelijk staan te springen om naar huis te gaan’, ‘let niet op de rommel hoor’.
Tijdens zo’n gesprek komt vaak ter sprake dat vooral moeders soms het idee hebben dat ze de enigen zijn bij wie het niet altijd perfect gaat. En dan nemen ze (of eigenlijk we) een voorbeeld aan het perfecte plaatje. Maar opvoeden gaat niet altijd vanzelf.
To make dreams come true!
Wat is er nou mooier dan een droom uit te laten komen?
De droom van onze jongste dochter was: trouwen met papa. Want papa is haar grootste held.
Een leuk uitstapje met kinderen tijdens een verblijf in Noorwegen is het Valdres Folkemuseum in Fagernes. Op ongeveer 80 kilometer van Hemsedal. Eerder beschreef ik een rondreis door Noorwegen https://wereldwijdopgroeien.nl/noorwegen/.
Het Valdres Folkemuseum is een openlucht museum, gelegen op een schiereiland in het Strandefjord. In het zomerseizoen worden hier diverse rondleidingen gegeven, je kunt er traditioneel eten krijgen, luisteren naar traditionele muziek en zelf bijvoorbeeld boter en kaas maken in een boerenhuisje.
Graag zou ik nog een keer naar Noorwegen gaan. Ik ben er al een keer of vijf geweest. Voor schaatswedstrijden, vanaf dat ik een jaar of 11 was. Schaatsen met min 18, brrr. En van de sneeuwhelling met de slee. Maar de natuur interesseerde me toen niet zo.
Nu zijn veel familieleden in Noorwegen geweest en heb ik de foto’s gezien en de verhalen gehoord en denk ik er anders over. Misschien heeft dit toch ook wel iets met de leeftijd te maken?
Wat een prachtig land! Door middel van foto’s en een klein verslag wil ik je laten zien waarom Noorwegen een geweldige vakantiebestemming is. En dan met name voor een rondreis.
Heel graag zou ik zeggen dat wij met z’n allen de vakanties kiezen. De realiteit is toch ietsjes anders.
Ik vraag een keer aan iedereen waar ze heen willen gaan of wat ze heel graag willen doen. (Ook al kan ik dat eigenlijk wel raden).
Alex kiest meestal voor Scandinavië of Duitsland. Zoon kiest voor een bestemming waar we eerder geweest zijn, België/Duitsland/Denemarken en dan vooral Legoland. Daar was het leuk en is het goed bevallen, dus kan nog wel een keer. Oudste dochter lijkt op mij en roept Australië en Amerika of naar Sinterklaas in Spanje. En jongste dochter is al blij als ze ‘op vakantie’ hoort en kan zwemmen.
En dan ga ik op zoek. Internet afstruinen; reisblogs en verhalen, boekingspagina’s. Lees verder “Vakantie boeken. Wie beslist?”
17 Jaar was ik toen ik naar Breda ging om te studeren. Eigenlijk wilde ik een high school year in Amerika doen. Of Spaans leren in Spanje. Ik had hier helemaal geen geld voor en moest genoegen nemen met een kamer in Breda. Dat was ook ver weg vanuit Friesland. Ook leuk.
Hoeveel mensen de dagen voor vertrek wel niet geroepen hebben dat ze langs zouden komen weet ik niet meer. Wel weet ik dat er uiteindelijk maar heel weinig vrienden ook echt gekomen zijn. Drie jaar later vertrok ik voor drie maanden naar Italië om op een camping te werken. Van april t/m juni. Wat had ik het toen leuk gevonden als er iemand langs was gekomen. Dat was natuurlijk totaal niet realistisch, want het was helemaal geen zomervakantie toen ik daar zat. Maar op momenten dat je aan thuis denkt staat gevoel voorop en niet het realisme.
Daarom wil ik vertrekkende mensen de volgende tips geven:
Lees verder “Voor de vertrekkende mensen… vat het niet te persoonlijk op.”
Nooit staat mijn hoofd stil. Als de ene activiteit geweest is ben ik in mijn hoofd alweer bij de volgende.
Van vakantie naar vakantie. Van dagje weg naar dagje weg. Van feest naar feest. Ik hou er van om te plannen. Vooral om leuke dingen te plannen. Toekomstdromen werkelijkheid te laten worden. Maar door al het plannen en vooruit denken vergeet ik wel eens te genieten van de ‘gewone’ dagen. Genieten van mijn gezin, vrienden en familie. Genieten van de kleine dingen. De dingen die er toe doen. Daarom heb ik besloten elke dag een geluksmomentje te delen. Voor hoe lang? Geen idee. (Ik moet niet alles willen plannen hè.)
Waarom? In eerste instantie voor mezelf. Omdat ik me wat meer bewust wil zijn van alles wat ik heb. Net als mijn kinderen genieten van het moment. Als je mee wilt doen ben je natuurlijk van harte welkom. Doe het voor jezelf en niet voor de buitenwereld. Doe het op je eigen manier. Zeg het tegen iemand. Schrijf het op. Wat dan ook. Wat voor jou werkt. Lees verder “Geluksmomenten”
Angsten doorgeven aan kinderen.
Iedereen is wel ergens bang voor. Ik heb het niet zo op spinnen bijvoorbeeld. Eigenlijk ben ik helemaal niet van de kleine diertjes. En met slangen, schorpioenen en vele andere dieren die meer in het buitenland voorkomen maak je mij echt niet blij. En dat is een understatement.
Maar het zou mij er niet van weerhouden om op vakantie naar één van de landen te gaan waar veel (grote en/of gevaarlijke) spinnen zijn. Lastiger wordt het als je kinderen bang zijn.
Voordat ik zwanger was van mijn oudste riep ik altijd dat mijn kinderen niet zouden merken dat ik bang ben voor spinnen. Dat heb ik heel goed volgehouden tot hij een jaar of drie was. Toen riep hij: “Mama, er zit een spin op je gordijn”. Nou dat was niet zo maar een spin. In mijn beleving was dat beest enorm en meer dan uitkramen dat het zielig was voor die spin als ik hem zou weghalen en hard wegrennen kon ik niet. Ik klonk denk ik niet zo geloofwaardig, want zodra hij om zes uur de deur hoorde werd mijn illusie verbroken. “Pap, mama is bang voor een spinnetje”. Spinnetje!
Omgaan met je eigen angsten zonder je kinderen bang te maken en daarbij toch je kinderen waarschuwen waar nodig. Ja, dat kan. Maar het is toch best moeilijk.
Een reisverslag (of toch niet?)
Zoals ik eerder geschreven heb zou ik ook van deze vakantie een reisverslag maken. Ik ben dan ook heel actief begonnen. Alleen..
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies ". Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.